Marcel Callo, żywot, beatyfikacja, modlitwy

Marcel Callo (1921–1945) był francuzem z regionu Bretanii, beatyfikowanym w 1987 roku przez Jana Pawła II. Wysłany do Niemiec na przymusowe prace, został deportowany do obozu koncentracyjnego za to, że otwarcie wyznawał i żył swoją wiarą katolicką. Po ciężkich cierpieniach, nie tracąc nigdy żaru wiary, zmarł w wieku 23 lat, z oczami rozświetlonymi nadzieją. Setna rocznica urodzin błogosławionego Marcela Callo była obchodzona w Rennes w 2021 roku.

(Odkryj innych świętych i błogosławionych w przewodniku po świętych)

Życiorys Marcela Callo

Marcel Callo urodził się 6 grudnia 1921 roku w Rennes. Był drugim z dziewięciorga rodzeństwa. Jako dziecko wstąpił do Krucjaty Eucharystycznej Dzieci (dzisiejszego ERM - Eucharystycznego Ruchu Młodych), gdzie uczył się czynić ze swojego życia nieustanną modlitwę oraz stawiać Eucharystię w centrum każdego działania, zgodnie z dewizą krucjaty: „Módl się, przyjmuj Eucharystię, ofiaruj się, bądź apostołem”. W 1933 roku Marcel rozpoczął przygodę z harcerstwem, w które zaangażował się całym sercem. W wieku 12 lat, po zdobyciu świadectwa ukończenia szkoły, rozpoczął praktykę jako zecer w drukarni Simon. Środowisko pracy nie sprzyjało tak młodemu chłopcu, dlatego - za radą matki - Marcel oddał się pod opiekę Maryi, wspomożycielki młodzieży. Mimo trudności stał się kompetentnym pracownikiem, cenionym przez majstra, i troszczył się o młodszych praktykantów. Pragnąc żyć i przekazywać wartości chrześcijańskie, dołączył do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Robotniczej (JOC). Został kierownikiem sekcji i odpowiedzialnie wypełniał wszystkie obowiązki materialne i duchowe.
W 1937 roku uczestniczył w paryskim kongresie JOC wraz z 85 000 młodych - wydarzeniu, które głęboko odcisnęło się na jego życiu. W 1942 roku zaręczył się. Rok później, gdy jego siostra zginęła podczas bombardowań Rennes, Marcel otrzymał wezwanie na przymusowe roboty do Niemiec. 19 marca 1943 roku dotarł do Turyngii i rozpoczął pracę w fabryce pistoletów sygnałowych. Mieszkał w obozie liczącym 3000 robotników, w trudnych warunkach, prowadząc potajemnie działalność w ramach Akcji Katolickiej. Po kilku miesiącach został aresztowany i wysłany do więzienia w Gotha. Trafił do celi z dwunastoma innymi działaczami JOC; razem podjęli życie modlitwy i wzajemnego wsparcia. W 1944 roku Marcel został deportowany do obozu koncentracyjnego Flossenbürg, a następnie do Mauthausen w Austrii. Warunki były nieludzkie: praca przymusowa, niemal całkowity brak pożywienia, mróz, bicie… Pośród tych niewyobrażalnych cierpień młody mężczyzna zachował żywą wiarę. W tym czasie więzienia, Marcel stracił 40 kilogramów. Wycieńczony i chory, zmarł 19 marca 1945 roku w wieku 23 lat. Przy jego śmierci obecny był pułkownik Tibodo, który później zaświadczył o niezwykłym spojrzeniu pełnym nadziei, jakie rozjaśniło twarz Marcela, kiedy umierał: „Marcel Callo miał naprawdę nadprzyrodzone spojrzenie. Jego oczy wyrażały głębokie przekonanie, że odchodzi ku szczęściu. To był akt wiary i nadziei w lepsze życie. Nigdy nie widziałem u umierającego takiego spojrzenia”.

Diecezja Rennes uczciła jego setną rocznicę urodzin w 2021 roku. W bazylice Saint-Aubin w Rennes przez cały 2022 rok była czynna wystawa poświęcona jego życiu.

Beatyfikacja Marcela Callo

Ojciec Jégo, kapelan w Rennes i przyjaciel rodziny Callo, napisał pierwszą książkę o Marcelu, która ukazała się w 1946 roku. Książka ta od razu odniosła duży sukces i została przetłumaczona na język niemiecki przez ojca Gérardiego, który stał się promotorem procesu beatyfikacyjnego. Później kardynał Paul Gouyon, autor książki „Marcel Callo, témoin d’une génération” (tłum.: Marcel Callo, świadek pokolenia), otworzył proces zbierania dokumentacji na szczeblu diecezjalnym - pierwszy etap na drodze do beatyfikacji. W późniejszych latach Kościół oficjalnie uznał cud przypisywany wstawiennictwu Marcela Callo. W 1987 roku papież Jan Paweł II beatyfikował młodego męczennika podczas synodu poświęconego powołaniu i misji świeckich w Kościele i w świecie. Postać Marcela Callo szybko stała się szeroko znana. Duży kult Marcela rozwinął się wśród niemieckich katolików, wraz z Edytą Stein i Maksymilianem Kolbe.

Patron ŚDM 2023 w Lizbonie

W sierpniu 2023 roku w Lizbonie (Portugalia) odbyły się Światowe Dni Młodzieży (ŚDM). Marcel Callo był jednym z 13 świętych i błogosławionych wybranych jako wzór chrześcijańskiego życia dla młodych ludzi. Wśród świętych patronów ŚDM 2023 znaleźli się inni współcześni młodzi ludzie, którzy prowadzili życie zgodne z ewangelią, zanim w kwiecie wieku odeszli do nieba. Byli nimi m.in. święty Pier Giorgio Frassati, błogosławiona Chiara Luce Badano i święty Carlo Acutis.

Z Hozaną poznaj i módl o wstawiennictwo innych męczenników niemieckiego nazizmu

Marcel Callo jest wzorcem dla młodego chrześcijanina. Bardzo poważnie podszedł do swojego powołania katolickiego i pozostał mu wierny do końca. Idąc za jego przykładem, módlmy się, aby młodzi ludzie odkryli ogromny potencjał, jaki w nich drzemie, i wykorzystali go w pełni.

Poznajmy też świętego Maksymiliana Kolbego i Edytę Stein - filozof pochodząca z rodziny żydowskiej, która przeszła na katolicyzm, została karmelitanką, a następnie przyjęła imię świętej Teresy Benedykty od Krzyża. Została deportowana do obozu koncentracyjnego, gdzie poniosła śmierć męczeńską.