Święty Jan od Krzyża, życie, dzieła, poezja, cytaty, modlitwy

Żywot świętego Jana od Krzyża

Juan de Yepes y Alvarez przychodzi na świat w 1542 roku w Fontiveros, z małej Kastylijskiej wiosce w Hiszpani. Jego ojciec umiera, kiedy Juan jest jeszcze małym chłopcem przez co rodzina żyje w biedzie. Jan wykonuje rozmaite prace, by pomóc matce i bratu. Zajmuje się tkaniem z wełny i jedwabiu, potem opiekuje się chorymi w szpitalu. Przyjmuje nauki humanistyczne u braci jezuitów. Młody Jan czuje powołanie do służby Bogu, marzy o zostaniu duchownym.

W 1563 roku wstępuje do zakonu karmelitów. Cztery lata później przyjmuje święcenia kapłańskie. Podczas podróży do Medina del Campo, Jan poznaje siostrę Teresę od Dzieciątka Jezus, przyszłą świętą Teresę z Avili, która niedawno założyła swój drugi klasztor. Jan z entuzjazmem podchodzi do proponowanych przez nią reform. Najpierw przez rok studiuje teologię w Salamance potem dołącza do Teresy w Valladolid gdzie kontynuuje naukę.

Następnie, Jan, zwany od teraz Janem od Krzyża, wraz z dwoma innymi braćmi zakłada pierwszy klasztor Karmelitów bosych w Duruelo. Wspólnie przysięgają żyć wedle Reguły Pierwotnej świętego Alberta. Jan poświęca się kształceniu młodych braci nowych zasad. W 1572 roku, na zaproszenie świętej Teresy, zostaje jej spowiednikiem. Jego przewodnictwo duchowe pomaga w dopełnieniu jej dzieła.

Po śmierci siostry Teresy, nadchodzi ciężki okres dla karmelitów reformowanych, a w szczególności do Jana. Karmelici trzewiczkowi atakują karmelitów bosych. Kilku braci zostaje porwanych jako przestępcy. Za to Jan zostaje poddany licznym karom, torturom, które mają go zmusić do wyrzeczenia się reformy. Jednak pozostaje niewzruszony. W końcu zostaje zamknięty w ciasnej ciemnej komórce, gdzie spędzi aż dziewięć miesięcy. Wystawiony na tak ciężką próbę Jan czuje się opuszczony przez Boga. Jednak w głębi swojego cierpienia dostrzega światło - Jan wchodzi w intymną relację z Chrystusem, która staje się dla niego źródłem ogromnej radości. Wyraża swoje uczucia i doświadczenia mistyczne poprzez poezję.

Pod wpływem impulsu, Jan decyduje się na ucieczkę. Udaje się do klasztoru Karmelitów Bosych, a następnie szuka schronienia w pustelni Calvario. W klasztorze Beas, Jan spotyka siostrę Annę od Jezusa, która zostanie jego bliską przyjaciółką. Jan od Krzyża zaczyna pisać „Drogę na Górę Karmel” i „Noc ciemną”.

Po przybyciu do klasztoru bosych w Alcala, ojciec Jan zostaje mianowany przeorem Granady w 1581 roku, a następnie prowincjonałem Andaluzji. W tym czasie powstaje wiele klasztorów: Cordoba, La Manchuela, Caravaca, Sewilla.

W 1591 roku, Jan zostaje znów wystawiony na próbę. Wylewa się na niego zazdrość i uraza. Jan prosi o łaskę cierpienia dla Jezusa, dzięki której pozostaje pogodny mimo trudności. Z powodu nieporozumień, zostaje zwolniony z funkcji. Jan zaczyna ciężko chorować jednak nie otrzymuje należytej opieki medycznej. Mimo widma zbliżającej się śmierci, Jan dalej chwali Boga. Umiera spokojnie 13 grudnia 1591 roku na różę podczas gdy bracia czytają mu Pieśni nad Pieśniami.

Jan od Krzyża zwany jest też doktorem mistycznym. Jest kanonizowany w 1726 roku, a 200 lat później, w 1926 roku zostaje ogłoszony doktorem Kościoła. W 1952 roku zostaje ogłoszony świętym patronem hiszpańskim poetów. Święty Jan od Krzyża jest wspominany 14 grudnia.

Odkryj życie i dzieła innych świętych z Zakonu Karmelitów.

Dzieła świętego Jana od Krzyża

Poezja

Święty Jan od Krzyża jest przede wszystkim wybitnym poetą. Dzieli się doświadczeniami duchowymi właśnie przez swoje wiersze. Na prośbę swoich synów i córek w Chrystusie, Jan opatrza komentarzem trzy ze swoich utworów: „Pieśń duchową”, „Noc Ciemną” i „Żywy Promień Miłości”.

„Droga na Górę Karmel” jest właśnie jednym z takich komentarzy. Wiersze świętego Jana od Krzyża wyróżniają się duchową głębią i to z nich święta Teresa czerpała inspirację do własnej twórczości.

Inne pisma

Święty Jan od Krzyża pozostawił po sobie piękne wiersze, kilka listów oraz różne krótkie teksty wyrażające jego opinie lub słowa mądrości. Wśród nich należy wyróżnić cztery traktatu ascetyczne i mistyczne oraz krótkie pisma: Rady na temat duchowości, Stopnie doskonałości, Słowa światła i miłości, oraz porady i zalecenia dla braci karmelitów.

Duchowość i cytaty świętego Jana od Krzyża

Poznaj Bożą Miłość

Dla świętego Jana od Krzyża celem życia było odnalezienie Bożej obecności w swoim sercu i zjednoczenie się z Bogiem poprzez jego miłość. Boża miłość jest drogą do osiągnięcia wewnętrznego spokoju. Jan opisuje swoje własne doświadczenie: „Stałem tam i zapomniałem się, twarz zwrócona ku Ukochanemu, wszystko ustało i poddałem się jemu, jemu zwierzyłem się ze wszystkich mych troski, i zapomniałem się wśród lilii.”

Ścieżka Cnoty

Święty Jan od Krzyża uważa, że naśladowanie Jezusa jest drogą na dotarcie do Boga. Chrystus jest mistrzem, do którego bliższego poznania powinniśmy nieustannie dążyć, by móc podążać za jego przykładem. Oto, co Jan mówi o ścieżce do doskonałości duchowej:

„Wysoka jest góra doskonałości, głęboka jest noc, którą musimy przejść, by dotrzeć na szczyt.”

Przekraczanie duchowej nocy

Jan daje świadectwo własnych doświadczeń i opowiada o łaskach jakie otrzymał podczas własnej nocy duchowej: „O nocy. któraś mnie prowadziła! O nocy milsza niż świt! O nocy, która zjednoczyłaś umiłowanego z jego ukochanym, który w niego się przemienił!”, gdzie indziej: „W tę szczęśliwą noc, stałem w ukryciu, gdzie nikt mnie nie widział. I nie widziałem nic, co by mnie prowadziło ku światłu, które rozpalało moje serce.”

Miłość, ostateczny cel życia

Dla świętego Jana od Krzyża, miłość jest celem ludzkiego życia: „U schyłku naszego życia, sądzeni będziemy z miłości.”

Modlitwy świętego Jana od Krzyża

„Modlitwa Duszy Rozmiłowanej” :

Boże mój, Panie i Oblubieńcze!

Jeśli wspomnienie moich grzechów nie pozwala Ci nadal spełniać tego o co Cię proszę, niech się dzieje Twoja wola, którą kocham ponad wszystko. Okaż swoją dobroć i miłosierdzie, abyś był w nich poznany.

A jeśli, o Panie, czekasz na moje czyny, aby przez nie spełnić moje prośby, udziel mi ich i wypełnij je we mnie; daj również cierpienia, jakich pragniesz i niech się dzieje Twoja wola! Jeśli zaś nie czekasz na moje czyny, czego oczekujesz, najmiłościwszy Boże, czemu zwlekasz?

Jeśli łaska, o którą Cię przez Twego Syna proszę, wynika z Twego miłosierdzia, weź moją nicość, której pragniesz, a daj mi skarby, których również pragniesz dla mnie. Któż może się uwolnić ze swej nędzy i nicości, jeśli Ty go nie podniesiesz do siebie czystością Twej miłości, o Boże mój? Jakże się może podnieść do Ciebie człowiek zrodzony w nędzy, jeśli go Ty nie podniesiesz tą ręką, którą go stworzyłeś?

Nie pozbawisz mnie, o Boże mój, tego, coś mi dał w Twym Synu, Jezusie Chrystusie, w którym mi dałeś wszystko, czego pragnę; dlatego raduję się, bo nie zawiedziesz mej ufności! Czemu więc, duszo moja, jeszcze się ociągasz, gdy już teraz możesz kochać całym sercem swego Boga?

Moje są niebiosa i moja jest ziemia, moje są narody, moi grzesznicy i sprawiedliwi. Aniołowie są moi, Matka Boża jest moja, wszystkie rzeczy są moje, i sam Bóg jest moim i dla mnie, gdyż Chrystus jest mój i wszystek dla mnie! Czemu więc, duszo moja, jeszcze się ociągasz, i czego jeszcze szukasz? Wszystko jest twoje i wszystko dla ciebie.

Amen.

Modlitwa za zmarłych do świętego Jana od Krzyża:

„Co dzieje się po drugiej stronie, kiedy wszystko dla mnie zamieniło sie w wieczność… Nie wiem! Wierzę, tylko wierzę, że czeka na mnie wielka Miłość. Wiem jednak, że wtedy, ubogi i obdarty ze wszystkiego, pozwolę Bogu zważyć ciężar mojego życia. Nie myślcie jednak, że rozpaczam! Nie. Wierzę, wierzę tak bardzo, że czeka na mnie wielka Miłość. Teraz, gdy moja godzina się zbliża, kiedy głos Wieczności zaprasza mnie do przekroczenia muru, moja wiara we wszystko to, w co wierzyłem, tylko umacnia się w momencie śmierci. To ku miłości idę odchodząc, to ku Jego Miłości wyciągam ramiona, to ku życiu powoli się oddalam. Jeśli umrę, nie płaczcie, to Miłość łagodnie mnie zabiera. Czy się boję? Czemu nie! Przypominajcie mi często po prostu, że czeka na mnie Miłość. Mój Odkupiciel otworzy przede mną drzwi radości, swojego Światła. Tak Ojcze! Oto przychodzę do Ciebie jak dziecko. Przychodzę, aby rzucić się w Twoją Miłość. Twoją Miłość, która na mnie czeka.

Amen.”

Módlcie się wraz ze świętymi z Karmelu na Hozanie

Aby lepiej poznać świętych z Karmelu i podążać wraz z nimi, wybierz wspólnotę modlitewną, która najbardziej Ci odpowiada. Hozana oferuje kilka takich wspólnot, wybór należy do Ciebie!