Joanna d'Arc urodziła się 6 stycznia 1412 roku w Domremy w Lotaryngii, jako córka dobrze sytuowanych chłopów, którzy znani byli ze swojej głębokiej pobożności. Joanna dorastała podczas wojny stuletniej. Gdy miała trzynaście lat, usłyszała tajemnicze głosy i zaczęła rozwijać swoje życie mistyczne. Przez trzy lata archanioł Michał, św. Katarzyna Aleksandryjska i św. Małgorzata z Antiochii prosili ją o wyzwolenie Francji i koronację króla w Reims. Przez cztery lata Joanna opierała się temu wezwaniu.
W wieku szesnastu lat, nieświadoma praw wojny, stawiła się w Chinon przed Delfinem, przyszłym Karolem VII, i opowiedziała mu o głosach, które słyszała. Wzbudziło to w nim wątpliwości i kazał ją przesłuchać kilku uniwersyteckim teologom. Ich opinia była pozytywna; nie widzieli w niej nic złego, tylko dobrą chrześcijankę. Joanna przekazała Delfinowi cztery przepowiednie: Anglicy zniosą oblężenie Orleanu, król zostanie koronowany w Reims, Paryż wróci do królewskich włości Karola, a książę Orleanu powróci z niewoli w Anglii. Karol dał jej armię, by odbiła Orlean z rąk Anglików. W maju 1429 roku wyruszyła w zbroi i mieczu i w ciągu ośmiu dni odbiła Orlean, który był oblegany od siedmiu miesięcy. Joanna, zwana Dziewicą Orleańską, pomaszerowała z powrotem do Reims, wyzwalając każde miasto na swojej drodze. W 1429 roku Karol został koronowany w Reims na króla Francji. Joanna próbowała następnie wyzwolić Paryż, ale bezskutecznie. W 1430 roku Joanna, opuszczona przez króla, została wzięta do niewoli w Compiègne przez Burgundczyków i sprzedana Anglikom. Przez rok była przetrzymywana w więzieniu przez Anglików. Młoda dziewczyna odważnie i bohatersko zachowała czystość mimo zapędów żołnierzy.
W 1931 roku w Rouen odbył się proces Joanny d'Arc prowadzony przez trybunał religijny. Był to wielki uroczysty proces, któremu przewodniczyło dwóch sędziów, biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. Kierowała sądem grupa licznych teologów ze słynnego Uniwersytetu Paryskiego. Joanna została oskarżona o bycie czarownicą i osądzona jako heretyczka. Król Karol VII do końca nie interweniował, mimo że doszedł do tronu z jej pomocą. Joanna została spalona żywcem na starym rynku w Rouen 30 maja 1431 roku. Na prośbę matki Joanny i papieża Calixtusa III, dwadzieścia pięć lat później odbył się proces rehabilitacji. Joanna d'Arc została kanonizowana w 1920 roku przez Benedykta XV.
(Odkryj życie i dzieła wielu innych świętych na Hozanie.)
Joanna d'Arc była analfabetką i dlatego nie pozostawiła po sobie żadnych pism. Mamy jednak dwa źródła o wyjątkowej wartości historycznej dla dogłębnego poznania Joanny d'Arc i odkrycia wielkości jej duszy. Są to dwa procesy, które jej dotyczą. Pierwszym jest proces w Rouen w 1431 roku, który zawiera zapis długich i licznych przesłuchań Joanny w ostatnich miesiącach jej życia i relacjonuje słowa świętej. Drugi to proces rehabilitacyjny, zwany też procesem unieważniającym. Zawiera zeznania około 120 naocznych świadków ze wszystkich okresów jej życia. Świadectwa te pozwalają podkreślić świętość Joanny w różnych okresach jej życia i odpowiednio do coraz bardziej poddających ją próbom okoliczności.
Wiara Joanny, otrzymana od jej rodziców i środowiska, w którym się wychowywała, była głęboko skoncentrowana na Przenajświętszych Imionach Jezusa i Maryi. W kontekście wojny stuletniej Joanna była szczególnie miłosierna i współczująca wobec najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Od 13 roku życia, kiedy zaczęła otrzymywać wiadomości z nieba, młoda Joanna pogłębiła swoje życie duchowe. Codziennie uczestniczyła we Mszy Świętej, często się spowiadała i przystępowała do Komunii Świętej. Długo modliła się przed Krzyżem lub obrazem Matki Boskiej. W tych latach, które Benedykt XVI określa jako "życie ukryte", Joanna kontynuowała swoje wewnętrzne dojrzewanie i złożyła Panu ślub wieczystego dziewictwa. Dwa następne lata były rokiem "życia publicznego" i "pasji".
Podejmując się swojej misji, Joanna, która miała zaledwie 17 lat, okazała się bardzo silną i zdecydowaną młodą kobietą, zdolną przekonać wątpiących i zniechęconych mężczyzn. Joanna budowała swoją misję polityczną na fundamencie, jakim jest Chrystus. W 1429 roku podyktowała list do Anglików wzywający ich do opuszczenia Orleanu. Jej propozycją był prawdziwy pokój w sprawiedliwości między dwoma chrześcijańskimi narodami, w świetle imion Jezusa i Maryi. Przez rok Joanna żyła wśród żołnierzy i wykorzystywała ten czas, by pełnić prawdziwą misję ewangelizacyjną. Świadectwa relacjonują jej dobroć, odwagę i niezwykłą czystość. Była nazywana przez wszystkich, także przez siebie: "dziewicą".
To właśnie w ostatnim roku życia Joanna ujawniła piękno swojej duszy i miłość do Chrystusa. W roku 1430 rozpoczął się długi i dramatyczny proces sądowy, który zakończył się spaleniem jej na stosie. Sędziami byli teologowie, którym zabrakło miłosierdzia i pokory, by dostrzec w tej młodej kobiecie działanie Boga i jej świętość. Przed pójściem na śmierć Joanna po raz ostatni przyjmuje komunię i prosi jednego z księży o trzymanie krzyża procesyjnego przed stosem. Umiera patrząc na ukrzyżowanego Jezusa i wypowiadając kilkakrotnie na głos imię Jezus.
W latach 1841-1849 ukazały się sprawozdania z procesów Joanny d'Arc. Te bezwzględnie wiarygodne dokumenty ukazują cnoty i siłę charakteru Joanny. Wywołały one ponowne zainteresowanie jej historią. Biskup Orleanu był pod wrażeniem tego co było napisane w dokumentach archiwalnych i stwierdził w 1855 roku, iż Joanna była rzeczywiście Bożą posłanniczką. Postanowił zabiegać o jej kanonizację.
Joanna d'Arc została beatyfikowana w 1909 roku, a następnie kanonizowana w 1920 roku, prawie 500 lat po swojej śmierci. Stawka tej kanonizacji była wysoka. W ramach starań o pojednanie Stolica Apostolska i rząd francuski zgodziły się na beatyfikację Joanny. Postać Joanny d'Arc zjednoczyła ludzi ze względu na uniwersalność wartości, które reprezentuje: jej siła przekonań i determinacja mogą przemówić do każdego, a ona sama została wzięta za wzór i bohaterkę przez różne środowiska.
W 1922 roku Joanna d'Arc została ogłoszona drugą patronką Francji, wraz ze świętą Teresą z Lisieux (główną patronką jest Matka Boska, od czasu ślubowania Ludwika XIII). Święto świętej Joanny d'Arc wyznaczono na 30 maja, w dniu jej wejścia do nieba.
Istnieje wiele modlitw do świętej Joanny d'Arc: litanie, nowenny itp. Wstawia się szczególnie za młodzieżą, dla której jest wzorem, oraz za Francją, której jest jedną z patronek. We Francji i na całym świecie powstają liczne inicjatywy modlitewne, które mają na celu wezwanie wstawiennictwa tej przykładnej i niezwykłej postaci.