Alfons Maria Liguori przyszedł na świat 27 września 1696 w Marianelli, niedaleko Neapolu. Wywodził się z arystokratycznej rodziny i był najstarszy z ośmiorga rodzeństwa. Alfons był dzieckiem szczególnie uzdolnionym i jego rodzice zapewnili mu edukację odpowiadającą jego niezwykłym talentom. Uczył się filozofii, sztuki i muzyki od najlepszych profesorów, by już w wieku dwunastu lat rozpocząć studia uniwersyteckie. Niespełna cztery lata później zdobył podwójny doktorat z prawa świeckiego i kościelnego i rozpoczął karierę adwokata. Przez osiem lat wygrywał wszystkie procesy.
W 1723 roku Alfons po raz pierwszy przegrał swoją sprawę z powodu korupcji w środowisku prawniczym. Rozczarowany i upokorzony, postanowił porzucić karierę i udać się na kilkudniowe rekolekcje. To wtedy spotkał Jezusa, który powiedział mu: „Jednego ci brakuje: Idź, sprzedaj wszystko, co masz i rozdaj ubogim. Potem przyjdź i chodź za mną”. Alfons wrócił z rekolekcji odmieniony i postanowił zostać księdzem. W ciągu kilku lat studiował nauki teologiczne, by w 1726 roku przyjąć święcenia kapłańskie.
Jako młody kapłan, Alfons odkrył ubóstwo duchowe i materialne, w jakim żyją ludzie z nizin społecznych Neapolu i okolicznych wsi zwanych „lazzaroni”. Wstrząśnięty tym doświadczeniem postanowił poświęcić się całkowicie pracy na ich rzecz i założyć zgromadzenie misjonarzy, którzy mieliby dzielić się z nimi Dobrą Nowiną. Tak narodziła się instytucja redemptorystów.
Alfons prowadzi intensywne życie duchowe. Poświęca dużo czasu na modlitwę. Codziennie medytuje nad Słowem Bożym, szczególnie poświęcając się kultowi Świętego Sakramentu i Matki Boskiej. To w Jezusie odnajduje źródło swojej siły, by z oddaniem prowadzić działalność misjonarską wobec najbardziej opuszczonych. Jego dar kaznodziejski pozwala mu poruszyć wiele serc. Spędza też długie godziny na spowiedzi, okazując wiernym głębokie współczucie i wyrozumiałość. Daleko mu do surowego moralizowania, tak popularnego w tamtych czasach. Jego duchowość jest świadectwem Bożej dobroci.
Motywowany pragnieniem dotarcia do serc także tych najbardziej oddalonych od Boga, Alfons postanawia zacząć pisać. Stworzył 111 prac, które zostały przetłumaczone na wszystkie języki i wydane w tysiącach egzemplarzy. Do jego najważniejszych dzieł należą między innymi: „Teologia Moralna”, „Nawiedzenia Najświętszego Sakramentu”, „Uwielbienia Maryi”, „Przygotowanie do śmierci”, Nowenna do Najświętszego Serca Pana Jezusa, „Umiłowanie Jezusa Chrystusa w życiu codziennym”. Ta ostatnia praca jest syntezą nauczania świętego Alfonsa.
Alfons był człowiekiem wielu talentów — zarazem malarzem i muzykiem. Tworzył obrazy Matki Boskiej i Chrystusa. Komponował melodie i kolędy bożonarodzeniowe do dziś popularne we Włoszech.
W 1762 roku Alfons zostaje mianowany biskupem i natychmiast postanawia zająć się odnowieniem całej swojej diecezji. Z uwagą i oddaniem odwiedza parafię po parafii, klasztor po klasztorze, nie pomijając nikogo. Mimo swojego statusu pozostaje przyjacielem ubogich i prowadzi skromne i proste życie. W 1775 roku musi ustąpić ze stanowiska biskupa z powodu problemów ze zdrowiem. Alfons poświęcił całe swoje życie podążaniu za wolą Bożą. Wykończony chorobą umiera 1 sierpnia 1787 roku, w wieku 91 lat.
Alfons Maria Liguori został beatyfikowany w 1839 roku i ogłoszony Doktorem Kościoła w 1871 roku. W 1950 roku papież Pius XII ogłosił go patronem spowiedników, adwokatów oraz teologów moralistów.
Odkryj życiorysy innych świętych na portalu Hozana.
Alfons Maria Liguori to wybitny teolog moralista, który przedstawia duchowość przystępną dla każdego, na którą jest przestrzeń w życiu każdego z nas. Duchowość skupioną na miłosierdziu i dobroci Boga, na Jezusie Chrystusie i jego Ewangelii. Święty Alfons często głosił tajemnicę Wcielenia i Męki Pańskiej podkreślając, że Odkupienie jest hojnym darem skierowanym do wszystkich ludzi. Duchowość według świętego Alfonsa jest również bardzo maryjna. Maryja Panna, również związana z Odkupieniem, jest Pośredniczką łask, Matką, Wstawienniczką i Królową. Oto kilka cytatów świętego Alfonsa na tematy szczególnie bliskie jego sercu.
Święty Alfons często mawiał, że księża są widocznym symbolem nieskończonego Bożego miłosierdzia, które wybacza i oświeca dusze i serca grzeszników, by umożliwić im nawrócenie i rozpoczęcie nowego życia.
„Bóg nikomu nie odmawia łaski modlitwy, poprzez którą otrzymujemy pomoc w zwalczaniu pokus i pożądliwości. I mówię, i odpowiadam i zawsze będę odpowiadał, póki żyję, że całe nasze zbawienie znajduje się w modlitwie”.
„Całe nasze bogactwo leży w modlitwie: to poprzez modlitwę uzyskujemy wszystko, czego pragniemy”.
„Zaprawdę, spośród wszystkich kultów, adoracja Jezusa jako sakramentu jest pierwszą po Sakramentach, najdroższą Bogu i najbardziej pożyteczną dla nas… Och, cóż to za rozkosz stanąć przed ołtarzem z sercem napełnionym wiarą… przedstawiać mu nasze potrzeby jak przyjaciel najbliższemu przyjacielowi!”
„Kto chce tylko by wola Boża się stała, jest zawsze szczęśliwy, bez względu na wszystko”.
„Wszelkie dobro polega na miłowaniu Boga. Kochać go to wypełniać jego świętą wolę”.
„Najpiękniejszą modlitwą w chorobie jest całkowite oddanie się woli Bożej”.
„Żadne zmartwienie nigdy nie pochodzi od Boga, bez względu na to, co dobrego z niego wynika”.
Jezu mój! Wierzę, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie. Miłuję Cię nade wszystko i pragnę Cię posiadać w duszy mojej. Ponieważ teraz nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie, przyjdź przynajmniej duchowo do serca mego. Obejmuję Cię jakobyś już do mnie przyszedł i cały z Tobą się łączę, nie dozwól, abym się miał oddalić od Ciebie. Amen.
Ta forma modlitwy nazywana jest dziś Adoracją Najświętszego Sakramentu.
Odkryj nowennę do Ducha Świętego autorstwa świętego Alfonsa Marii Liguori na Hozana.
O Boże mój, przynoszę Ci wszystko, ofiaruję Ci wszystko, przyjmij i zachowaj wszystko.
O Boże mój! Nie chcę byś wzywał mnie na próżno. Oto moje serce, moja wola, moje ciało, dusza, życie, śmierć: przynoszę Ci to wszystko. Ofiaruję Ci to wszystko za pośrednictwem najczystszych rąk Twojej Najświętszej Matki oraz rąk świętego Józefa, Twojego troskliwego ojca i mojego Opiekuna. Przyjmij wszystko. Zachowaj wszystko. I nie oddawaj mnie samemu, dopóki nie znajdę się w Niebie, gdzie już nie będę mógł Cię stracić, lecz gdzie będę radować się wiecznie, że całkowicie się Tobie oddałem. Niech tak się stanie.
Zgromadzenie Redemptystów zostało założone przez świętego Alfonsa Marię Liguori w Scali, w królestwie Neapolu, w 1732 roku. To wspólnota o powołaniu misyjnym, by nieść Dobrą Nowinę, zwłaszcza biednym i porzuconym. Objęte patronatem świętego Franciszka Salezego, Zgromadzenie Najświętszego Odkupiciela ma w swoich szeregach wiele wybitnych postaci takich jak święty Gerard Majella.
Dziś, Redemptyści nadal są aktywni i działają w wielu zakątkach świata. Korzystając z nowych form apostolatu, kontynuują misję ewangelizacji, podążając za wzorem świętego Alfonsa.