Jan Maria Vianney przyszedł na świat 8 maja 1786 roku, w Dardilly, koło Lyonu. Jego rodzice byli rolnikami solidnej wiary. Od matki uczy się życie według chrześcijańskich wartości i już w bardzo młodym wieku wykazuje żywe zainteresowanie Panem i Maryją Panną. W wieku dziewięciu lat rozpoczyna naukę w szkole w Dardilly, jednak nie zostaje tam długo, ponieważ musi pomagać rodzicom w pracach przy gospodarstwie. Głęboko poruszony rewolucją, mały Jan potajemnie przyjmuje pierwszą komunię i przystępuje do spowiedzi.
W wieku siedemnastu lat ogłasza, że chce zostać księdzem. Jego matka jest zachwycona, ale ojciec nie popiera jego decyzji, bo potrzebuje pomocy na farmie. Dwa lata później, ojciec Vianney akceptuje decyzję syna, ale Jan nie ma wykształcenia niezbędnego do rozpoczęcia nauki w seminarium. Ojciec Balley, proboszcz parafii Ecully, przyjmuje młodego człowieka pod swoje skrzydła i dzięki niemu może on rozpocząć szkolenie. Podczas studiów, młody Jan Maria wykazuje się pobożnością, pokorą i wielką chęcią pokuty. Jest jednak skonfrontowany z wieloma trudnościami w szkole, zwłaszcza przy zapamiętywaniu łaciny. Wyrusza na pielgrzymkę do La Louvesc, do grobu świętego Jana Franciszka Regisa gdzie otrzymuje łaskę ukończenia studiów. W 1807 roku przyjmuje bierzmowania, wybierając na swojego patrona świętego Jana Chrzciciela. W 1809 roku Jan Maria zostaje powołany do armii napoleońskiej, jednak przez splot okoliczności nie może uda się na front. W 1811 roku przyjmuje tonsurę i wyjeżdża do niższego seminarium duchowego w Verrières.
W wieku 29 lat, a dokładnie 13 sierpnia 1815 roku, przyjmuje święcenia kapłańskie i zostaje wikarym w Ecully. W 1818 roku biskup mianuje go proboszczem w Ars. Jan Maria niezwłocznie zabiera się do pracy: nawracania swoich parafian i przywracania ich na ścieżkę świętości. Proboszcz z Ars nieustannie przywołuje swoich wiernych do porządku, stale zachęca ich do porzucenia życia w grzechu. Jest znany z surowości swych kazań, co przysporzyło mu oszczerstw i prześladowań. Parafia w Ars zostaje całkowicie odnowiona. Duchowny zakłada w wiosce szkołę, a następnie sierociniec, który nazywa „Opatrzność”. Mają tam miejsce liczne cuda.
Chociaż żyje w ekstremalnie skromnych warunkach, proboszcz z Ars dba o upiększanie swojego kościoła przez liczne remonty i dekoracje. Z wielką troską przygotowuje i odprawia mszy, a Ars słynie z piękna swoich nabożeństw. Procesje Bożego Ciała mają wyjątkowy blask i rozmach. Przez trzydzieści lat, proboszcz Vianney doświadcza bezpośrednich ataków diabła, którego nazywa Grappin. Pod koniec życia Jana Marii, do Ars przybywają tłumy szacowane nawet na 120 tysięcy osób rocznie. Blask duchownego, nazywanego już wtedy świętym, przyciąga wielu podróżnych, którzy chcą się przed nim wyspowiadać. Vianney spędza nawet po piętnaście godzin w konfesjonale. Podobnie jak święty Ojciec Pio, proboszcz z Ars ma dar czytania dusz. Dokonuje wielu cudów za pośrednictwem świętej Filomeny, którą nazywa „swoją małą świętą”.
Po czterdziestu latach pracy bez wytchnienia, skąpego jedzenia i snu, proboszcz z Ars umiera 4. sierpnia 1859 roku w Ars-sur-Formans.
Święty Proboszcz z Ars był człowiekiem oddanym modlitwie i pokucie. W ten sposób otrzymał wiele łask. Opisano wiele niezwykłych i nadprzyrodzonych zdarzeń, które miały miejsce za jego wstawiennictwem. Zwierzył się przyjacielowi: „Dostałem od Boga wszystko, czego chciałem, dla siebie i innych”.
Pewnego dnia, kiedy w sierocińcu zabrakło ciasta na chleb, proboszcz wysłał kucharkę, by wyrobiła to, co został. Ciasto cudownie się rozmnożyło i starczyło dla wszystkich. Innym razem, gdy spichlerz był pusty, święty kapłan umieścił relikwię świętego Jana Franciszka Regisa na małym stosie pszenicy. Niedługo później został wezwany, aby zobaczyć cud. Drzwi nie mogły się już otworzyć pod naporem pszenicy.
Święty kapłan kilkukrotnie dokonał cudownych uzdrowień. I tak było w przypadku sparaliżowanego chłopca. Ojciec Vianney wysłał jego matkę, aby modliła się do świętej Filomeny w kaplicy, po jej powrocie mały chłopiec mógł biegać.
Ciało świętego proboszcza z Ars jest aktualnie wystawione w Bazylice z Ars. Po otwarciu grobu w ramach procesu beatyfikacyjnego okazało się, że ciało jest w nienaruszonym stanie. Zwiedzając jego dom rodzinny w Dardilly, można przeczytać notatkę, w której ksiądz prosi o pochowanie go w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Dardilly. W muzeum figur woskowych w Ars znajduje się druga notatka, w której ksiądz każe pozostawić swoje ciało po śmierci do dyspozycji biskupa. To dlatego został najpierw pochowany w kościele parafialnym w Ars. Kościół świętego Jana Marii Vianney w Dardilly posiada relikwii ramienia świętego. Małe woskowe popiersie świętego Jana Marii Vianney zostało wykonane jeszcze za jego życia przez rzeźbiarza Cabucheta. W 1867 roku wykonał słynny marmurowy posąg, który znajduje się obecnie w bazylice w Ars.
Beatyfikacje Jana Marii Vianney została ogłoszona 8 stycznia 1905 roku przez papieża Piusa X. Święty jest „patronem wszystkich księży we Francji”. Został kanonizowany przez papieża Piusa XI 31 maja 1925 roku i ogłoszony „patronem wszystkich kapłanów we wszechświecie” w 1929 roku.
W Ars powstał klasztor karmelitanek, zakonnice modlą się tam nieustannie o świętość kapłanów. Ars jest dziś miejscem licznych pielgrzymek. Papież Jan Paweł II udał się tam 6 października 1986 roku. W mieście organizowane są rekolekcje dla księży i wiernych. Miasteczko świętego proboszcza stało się modlitewnym centrum wspólnoty Chemin Neuf.
Proboszcz z Ars dogłębnie poruszył wiele serc swoimi słowami. Jest znany z kazań, które do dziś często są cytowane. Oto główne tematy jego homilii:
Jest wiele modlitw do proboszcza z Ars. Święty Jan Maria Vianney był znany z tego, że otrzymał wiele łask u Boga. Nadal wielu chrześcijan zwraca się do niego z prośbą o pomoc Pana. Można odmawiać nowennę do świętego proboszcza z Ars, modlitwę wstawienniczą do świętego proboszcza z Ars, akt miłości, modlitwę za księży, modlitwę o powołania. Jest też modlitwa różańcowa, każda tajemnica różańcowa, tajemnice radosne, bolesna i chwalebne możemy rozważać za pomocą słów świętego proboszcza z Ars.