Gonxha Agnes Bojaxhiu urodziła się 26 sierpnia 1910 roku w Skopje, Macedonia. Jej rodzice, z pochodzenia Albańczycy, byli katolikami. Gonxha straciła ojca w wieku ośmiu lat, a wychowanie religijne otrzymała od matki i w jezuickiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. W młodym zapragnęła zostać misjonarką i w wieku osiemnastu lat wyjechała do Dublina w Irlandii, aby wstąpić do Instytutu Maryi Dziewicy, znanego również jako Siostry z Loreto. Tam otrzymała imię siostra Maria Teresa, na cześć św. Teresy z Lisieux.
Rok później, w 1929 roku, została wysłana do Kalkuty w Indiach, do wspólnoty Loretto Entally. Siostra Teresa złożyła pierwsze śluby w 1931 roku i została nauczycielką w szkole dla dziewcząt St. Mary's School. W 1937 roku złożyła śluby wieczyste, stając się, jak mówiła, "oblubienicą Jezusa na wieczność". Od tej pory nazywano ją Matką Teresą. W 1944 roku została dyrektorką szkoły. Zauważono jej wielkie zalety, była pobożna, dobroczynna, pracowita i pełna miłości dla swoich sióstr i uczniów.
10 września 1946 roku, w drodze na coroczne rekolekcje, Matka Teresa otrzymała w pociągu swoje "wezwanie w wezwaniu". Usłyszała jak Jezus powiedział do niej: "Przyjdź, bądź moim światłem" i głęboko odczuła pragnienie Jezusa względem dusz i bycia kochanym przez nie, a pragnienie podobania się Jezusowi stało się celem Matki Teresy. Następnie Jezus objawił jej, poprzez wizje, pragnienie swego serca, aby składała "ofiary z miłości, aby szerzyć Jego miłość nad duszami". Jezus wyraził swój ból z powodu zaniedbania ubogich i swoje cierpienie z powodu bycia ignorowanym przez nich. Poprosił Matkę Teresę o założenie wspólnoty zakonnej: Sióstr Misjonarek Miłości, poświęconej służbie najuboższym z ubogich. Minęły dwa lata prób i rozeznawania, zanim Matka Teresa otrzymała pozwolenie na założenie zakonu w 1948 roku. Założyła swoje słynne białe sari z niebieskim obramowaniem i przeniosła się tymczasowo do Małych Sióstr Ubogich. Matka Teresa rozpoczynała każdy dzień od Eucharystii, a następnie wychodziła, z różańcem w ręku, do slumsów, aby opiekować się odrzuconymi, niekochanymi i opuszczonymi. Po kilku miesiącach dołączyli do niej kolejno jej byłe uczennice.
7 października 1950 r. zgromadzenie Misjonarek Miłości zostało oficjalnie założone w archidiecezji Kalkuty. Dziesięć lat później Matka Teresa zaczęła wysyłać swoje siostry do innych części Indii. W 1965 roku papież Paweł VI udzielił swojej zgody i zgromadzenie stopniowo otwierało domy na wszystkich kontynentach. Gdy jej fundacje szybko zaczęły się rozwijać, świat zwrócił oczy na Matkę Teresę i jej dzieło. Otrzymała wiele nagród, w tym Pokojową Nagrodę Nobla w 1979 roku. W tych latach Matka Teresa przechodziła jednak wewnętrzną próbę, zwaną "nocą wiary". Pod koniec życia problemy zdrowotne Matki Teresy stawały się coraz poważniejsze i w marcu 1997 roku pobłogosławiła nową przełożoną generalną. Zmarła w Kalkucie 5 września 1997 roku, w wieku 87 lat.
Ze względu na opinię o jej świętości, jej sprawa beatyfikacyjna została otwarta zaledwie dwa lata po jej śmierci. Po uznaniu pierwszego cudu Matka Teresa została beatyfikowana 19 października 2003 roku przez Jana Pawła II. Papież Franciszek kanonizował ją 4 września 2016 r.
Wielkim dziełem Matki Teresy było założenie Misjonarek Miłości, ale na tym nie poprzestała. Aby zaspokoić fizyczne i duchowe potrzeby ubogich, Matka Teresa założyła w 1963 r. Misjonarzy Miłosierdzia, w 1976 r. gałąź kontemplacyjną sióstr, w 1979 r. Braci Kontemplacyjnych, a w 1984 r. Księży Misjonarzy Miłosierdzia. Matka Teresa wyjaśniła, że każda gałąź wielkiej rodziny Misjonarzy jest ukryta w jednej z ran Jezusa. Powiedziała: "Prosiłam Matkę Bożą, aby Stowarzyszenie było ukryte w pięciu ranach Jezusa". I tak bracia i siostry misjonarze odpowiadają ranom rąk, bracia i siostry kontemplacyjni ranom stóp, a kapłani ranom Serca Jezusa.
Matka Teresa pomyślała również o świeckich, dla których utworzyła Stowarzyszenie Współpracowników Matki Teresy oraz Współpracownicy Chorzy i Cierpiący. W 1981 roku Matka Teresa zapoczątkowała ruch Corpus Christi, aby pomóc księżom, dając im "małą drogę do świętości" według jej osobistego charyzmatu. W chwili śmierci Matki Teresy w 1997 roku było około czterech tysięcy sióstr w 610 fundacjach w 123 krajach.
Cudem uznanym do beatyfikacji Matki Teresy był cud Moniki Besry z 1998 roku. Ta Indyjka cierpiała na nowotwór jajnika i przebywała w jednym z ośrodków Misjonarek Miłości. Została zaprowadzona przez siostry do kaplicy, gdzie zobaczyła jasne światło wychodzące z obrazu Matki Teresy. Siostry włożyły na nią medalik pobłogosławiony przez Matkę Teresę i prosiły o jej wstawiennictwo. Kilka godzin później młoda kobieta wstała bez pomocy i stwierdziła, że ból i opuchlizna zniknęły. W 2002 roku grupa pięciu ekspertów jednogłośnie uznała natychmiastowy, całkowity, trwały i niewytłumaczalny charakter uzdrowienia.
Drugi cud, który tym razem przyczynił się do kanonizacji Matki Teresy, dotyczył Brazylijczyka Marcilio Haddada Andrino. W 2008 roku odkrył, że ma ropień w mózgu. Wraz z żoną zaczął modlić się do Matki Teresy i przykładać relikwie świętej do głowy. Ponieważ jego stan się pogarszał, zaplanowano operację. Gdy Marcilio leżał na stole operacyjnym, lekarze stwierdzili, że jest niewytłumaczalnie przytomny i nie odczuwa bólu. Kilka dni później badania wykazały, że ropnie całkowicie zniknęły. Wstawiennictwo Matki Teresy za jego rodzinę nie zakończyło się na tym, ponieważ małżonkowie, którzy mieli tylko 1% szans na to, że kiedykolwiek będą mieli dziecko, doczekali się dwójki dzieci.
Matka Teresa odznaczała się mocnym słowem, w centrum swoich nauk stawiała Chrystusa i modlitwę. Oto kilka pięknych cytatów, które pomogą poznać jej duchowość opartą na miłości bliźniego.
"Pod koniec naszych dni nie będziemy oceniani na podstawie tego, ile dyplomów otrzymaliśmy, ile pieniędzy zgromadziliśmy lub co osiągnęliśmy. Będziemy oceniani na podstawie naszej odpowiedzi na : "byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie"."
"Wiemy, że to co robimy jest tylko kroplą w oceanie. Ale gdyby tej kropli nie było w oceanie, to by jej brakowało".
"Dziecko jest darem Boga dla rodziny. Każde dziecko jest stworzone na obraz i podobieństwo Boga do wielkich rzeczy, do kochania i bycia kochanym".
"Rodzina, która modli się razem, pozostaje w jedności, a jeśli trwa w jedności, każdy będzie kochał drugiego tak, jak Bóg kocha każdego członka rodziny. A dzieła miłości są zawsze dziełami pokoju". (Odkryj jak modlić się w rodzinie)
"Miłość zaczyna się w domu, a zniszczenie i nienawiść również w domu. Coraz więcej osób zdaje sobie sprawę, że jeśli nie przywrócimy modlitwy i miłości w rodzinie, to nigdy nie zaznamy pokoju".
"Świętość nie jest luksusem zarezerwowanym dla nielicznych; to prosty obowiązek dla was i dla mnie. Bądźcie cali dla Jezusa przez Maryję. Bądźcie święci. Niech Bóg was błogosławi".
"Jeśli jesteśmy pełni grzechu, Bóg nie może nas wypełnić, bo sam Bóg nie może wypełnić tego, co jest pełne. Dlatego właśnie potrzebujemy przebaczenia: my pustoszejemy, a Bóg wypełnia nas sobą".
“Życie jest szansą, schwyć ją”.
Święta Tereso z Kalkuty, pragnąc kochać Jezusa tak jak nigdy dotąd nie był kochany, oddałaś Mu się całkowicie, niczego Mu nie odmawiając.
Będąc zjednoczona z Niepokalanym Sercem Maryi i zaakceptowałaś Jego powołanie, aby zaspokoić Jego niewyczerpane pragnienie miłości dusz, stając się nosicielką Jego miłości do najbiedniejszych z biednych.
Z gorliwą ufnością i pełnym oddaniem wypełniałaś Jego wolę, stając się świadkiem radości płynącej z całkowitego przynależenia do Niego.
Ty byłaś tak intymnie zjednoczona z Jezusem, Twoim Ukrzyżowanym Oblubieńcem, że On wisząc na Krzyżu pragnął podzielić się z Tobą agonią swego serca.
Święta Tereso, Ty złożyłaś obietnicę, aby nieustannie przynosić światło miłości do tych, którzy są na ziemi. Módl się za nas, abyśmy także pragnęli zaspakajać płonące pragnienie Jezusa, gorliwie Go kochając, radośnie dzieląc z Nim Jego cierpienie i służąc Mu całym sercem w naszych braciach i siostrach, szczególnie tych najbardziej niekochanych i niechcianych. Amen.
Św. Matko Tereso z Kalkuty, Ty pozwoliłaś, aby pragnienie Jezusa na Krzyżu zapłonęło w Tobie żywym pragnieniem, tak iż stałaś się światłem Jego miłości dla innych. Wyproś od Jezusowego Serca…….(wymień swoją intencję). Naucz mnie zezwalać Jezusowi na to, aby przenikał całą moją istotę i dysponował nią, tak by i moje życie promieniowało Jego światłem i Jego miłością wobec bliźnich. Amen.
Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny, Przyczyno naszej radości, módl się za nami.
Święta Matko Tereso z Kalkuty, módl się za nami.
Hozana proponuje Ci piękną nowennę, aby poznać świętą Teresę z Kalkuty i wejść w jej duchowość miłości bliźniego. Poznaj również piękne modlitwy i wiersze Matki Teresy.