Święty Jan Maria Vianney już za życia znany był ze skutecznej modlitwy, wyjednał wiele cudów, uzdrowień i łask. Jak sam zwykł mawiać: „Dostałem od dobrego Boga wszystko, czego chciałem, dla siebie i dla innych”.
Po dziś dzień wielu chrześcijan świeckich i kapłanów powołuje się na jego potężne wstawiennictwo. Modlimy się do niego, w jedności ze świętą Filomeną, którą tak szczególnie miłował. Zwracamy się do niego szczególnie w modlitwach za kapłanów i za powołania kapłańskie. Święty Vianney został ogłoszony „patronem wszystkich kapłanów we wszechświecie” przez papieża Piusa XI. Wśród najskuteczniejszych modlitw do świętego, należy z pewnością wymienić nowennę oraz odmawianie różańca z medytacją tajemnic radosnych, bolesnych i chwalebnych. Oto kilka z najpiękniejszych modlitw do proboszcza z Ars.
Panie, ty nie boisz się używać twoich świętych jako pośredników, by dokonać cudów.
Wiesz, jak bardzo święty Proboszcz z Ars lubił powierzać swoje intencje świętej Filomenie. Jest ona symbolem czystości, dzieckiem o prostym sercu. Jest symbolem siły, niezwyciężonym męczennikiem dzięki Twojej mocy.
My za to, ufając ich wstawiennictwu, prosimy cię, by nasze serca były proste, czyste i silne. A ponieważ nigdy nie odmawiasz odpowiedzi na modlitwę zrodzoną z wiary, przychodzimy, aby pokazać Ci, zawierzyć i oddać tę intencję… (tu wstaw intencję modlitwy)
Utwierdzeni w wierze, wiemy, że przyjmiesz naszą modlitwę, i niech się stanie wola Twoja.
Amen.
Święty Janie Mario Vianney z podziwem wspominamy twoje oderwanie od rzeczy doczesnych, głęboką pokorę i akceptację upokorzeń; twoje męstwo w przeciwnościach i atakach szatana, twoją czystość, zjednoczenie z Bogiem i miłość do Eucharystii; twoje współczucie dla wszystkich ludzi, zwłaszcza dla chorych, ubogich i grzeszników. Przyjdź z pomocą kapłanom z naszej parafii (diecezji) w dążeniu do nabycia tych cnót, którymi ty na co dzień żyłeś, tak aby mogli stać się kapłanami według Bożego Serca. Amen.
Ojcze Niebieski, prosimy Cię za wszystkimi kapłanami na świecie. Zechciej im pobłogosławić i uczynić owocną ich posługę. Daj Twoim pasterzom, przez wstawiennictwo świętego Proboszcza z Ars, serca podobne do Serca Twojego Syna, Jezusa Chrystusa. Wzbudź przez Twojego Ducha Świętego liczne powołania kapłańskie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Kocham Cię, o Boże nieskończenie godny miłości
i wolałbym raczej umrzeć, kochając Cię,
niż przeżyć jedną chwilę bez miłości do Ciebie.
Kocham Cię, o Boże mój i pragnę nieba jedynie dla
szczęścia doskonałego kochania Ciebie.
Kocham Cię, o Boże mój i lękam się piekła jedynie
dlatego, że nie ma w nim słodkiej pociechy kochania Ciebie.
O Boże mój, jeśli mój język nie jest w stanie mówić w każdej chwili, iż Cię kocham,
chcę, aby moje serce powtarzało Ci to za każdym moim tchnieniem.
Ach! Uczyć mi łaską cierpienia z miłości do Ciebie
i kochania Cię w cierpieniu,
i spraw, bym oddał ducha, kochając Cię i czując, że Cię kocham.
Im bliżej jestem mego końca, tym bardziej Cię błagam,
byś zwiększył i udoskonalił moją miłość.
I tak niech się stanie. Amen.
Proboszcz z Ars swoimi słowami poruszał serca. Jest znany ze swoich niezapomnianych kazań, ale także z lekcji katechizmu, których udzielał wieczorami w swoim kościele w Ars. Tłumy zbierały się, by go wysłuchać i się wyspowiadać. Oto główne tematy jego homilii oraz związane z nimi cytaty.
„Serce Maryi ma dla nas tyle miłości, że serca wszystkich ziemskich matek zebrane razem są przy nim niczym bryłka lody”.
„Przekazujemy nasze modlitwy przez ręce Maryi, ona nasyci je wonią”.
„Matka Boża zrodziła nas dwa razy: we Wcieleniu i u stóp krzyża; jest więc podwójnie naszą Matką”.
„To nie długie czy piękne modlitwy przyciągają uwagę Boga, lecz te, pochodzące z głębi serce, z głębokiego szacunku i prawdziwego pragnienia podobania się Bogu”.
„Jak bardzo mały kwadrans, który wytniemy z naszych zajęć, z paru drobnostek, aby się pomodlić, sprawia przyjemność Panu”.
„Pojedyncza modlitwa jest jak słoma rozrzucona tu i ówdzie na polu. Jeśli ją podpalisz, płomień ma niewielki żar, ale jeśli najpierw pozbierasz tę rozrzuconą słomę do kupy, płomień będzie obfity i wzniesie się wysoko ku niebu: tak jest z modlitwą wspólną”.
„Nasze winy są jak ziarenka piasku wobec wysokiej góry miłosierdzia Bożego”.
„Kiedy ksiądz udziela rozgrzeszenia, trzeba pamiętać o jednym: to krew Jezusa spływa na naszą duszę, aby ją obmyć, oczyścić i uczynić tak piękną, jak po chrzcie”.
„Dobry Bóg w momencie rozgrzeszenia rzuca nasze grzechy za siebie, to znaczy zapomina o nich, unicestwia je: nigdy więcej już ich nie ujrzymy”.
„Pokarmem duszy jest ciało i krew Chrystusa. Tym samym to wystarczy zatracić się na wieczność otchłani Jego miłości!”
„Nawet suma wszystkich dobrych uczynków nie jest równoznaczna z ofiarą Mszy, ponieważ są dziełem ludzi, a Msza Święta jest dziełem Boga”.
„Nie mów, że nie jesteś godzien. To prawda: nie jesteś tego godny, ale tego potrzebujesz”.
„Gdyby zniesiono sakrament święceń, nie mielibyśmy Pana. Któż Go złożył tam, w tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął waszą duszę, gdy po raz pierwszy wkroczyła w życie? Kapłan. Kto ją karmi, by dać siłę na wypełnienie jej pielgrzymki? Kapłan. Któż ją przygotuje, by pojawiła się przed Bogiem, obmywając ją po raz ostatni we Krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan, zawsze kapłan. A jeśli ta dusza umiera ze względu na grzech, kto ją wskrzesi, kto da jej ciszę i pokój? Znowu kapłan… Po Bogu kapłan jest wszystkim!… On sam pojmie się w pełni dopiero w niebie”.
„Kapłaństwo to umiłowanie Serca Jezusowego”.