Święty Maksymilian Maria Kolbe: życie, modlitwy, cytaty

Odwaga płynąca z płomiennej pasji

Jest franciszkaninem. Jego duchowość to całkowity dar z siebie dla Niepokalanej. Jako prekursor apostolatu medialnego zakłada wydawnictwo, aby głosić chwałę Maryi. Powiedział kiedyś: „Miłość nie spoczywa, ale rozszerza się jak ogień, który pożera wszystko”… W Auschwitz, gdzie jest więźniem, ofiaruje swoje życie w zamian za życie ojca rodziny. Niemcy spalą jego ciało - spełnią się wówczas słowa, które zapisał w swoim dzienniku jako dziecko: „Mój ideał: żyć dla Niepokalanej. Stać się odrobiną popiołu i zostać rozsypanym na cztery krańce świata dla Jej chwały”. Jego płonące serce już teraz zapala święte pokolenie trzeciego tysiąclecia!

(Również innych świętych można odnaleźć w przewodniku po świętych na Hozanie)

Biografia Maksymiliana Kolbe

Rajmund Kolbe urodził się w Łodzi 8 stycznia 1894. Rodzice jego są bardzo religijni, ojciec należy do Trzeciego Zakonu Franciszkańskiego, i sami wybrali ubogie życie z miłości do Pana. Rodzina jest bardzo przywiązana do Najświętszej Maryi Panny i co roku pielgrzymuje pieszo do Częstochowy.

W wieku 10 lat, Rajmund przeżywa wydarzenie, które głęboko nim wstrząsa. Podczas kłótni z matką ta pyta go podenerwowana: „Co z ciebie wyrośnie?”. Poruszony tym pytaniem, idzie się modlić do kościoła, aby znaleźć odpowiedź co do swojej przyszłości. Wtedy ukazuje mu się Matka Boża, trzymając w dłoniach dwie korony: białą, oznaczającą czystość, i czerwoną, oznaczającą męczeństwo. Rajmund wybiera obie korony.

W wieku 13 lat Rajmund rozpoczyna studia w seminarium franciszkanów. W wieku 16 lat zostaje bratem zakonnym i odtąd nosi imię Maksymilian. Kierując się regułą posłuszeństwa, z polecenia przełożonego wyjeżdża na studia do Rzymu, a w wieku 19 lat składa śluby wieczyste, przyjmując imię Maksymilian Maria. W 1917 roku w Rzymie panuje bardzo silny nurt antyklerykalny, wspierany przez masonerię. Młody Maksymilian pragnie, by chrześcijanie byli bardziej aktywni i wykorzystywali nowoczesne techniki i środki komunikacji. Zakłada więc Milicję Niepokalanej (Militia Immaculata), której celem jest szerzenie miłości do Pana i nauk teologicznych, a także tworzy pismo maryjne „Rycerz Niepokalanej”. W wieku 28 lat przyjmuje święcenia kapłańskie i jest wysłany z powrotem do Polski. Tam dostaje teren, na którym zakłada Niepokalanów – buduje kaplicę, stolarnie, warsztaty drukarskie wyposażone w nowoczesne maszyny, by wydawać czasopismo w nakładzie ponad 60 000 egzemplarzy. Dołączają do niego inni bracia – razem oddają się Najświętszej Maryi Pannie i żyją w wielkim ubóstwie.

W 1930 roku o. Maksymilian podejmuje projekt założenia kolejnego Niepokalanowa w Azji i wyjeżdża wraz z czterema braćmi do Nagasaki. Wspólnota się rozwija, ale Maksymilian musi wrócić do Polski. Gdy w 1945 roku wybuchnie bomba atomowa, klasztor ten pozostanie nienaruszony. Dziś w klasztorze w Nagasaki znajduje się małe muzeum z pamiątkami i relikwiami świętego.

W 1939 roku Niemcy najeżdżają Polskę. Po przybyciu do klasztoru niszczą wszystko, zabierają braci i wywożą ich do obozu koncentracyjnego.

W maju 1941 roku Maksymilian trafia do obozu Auschwitz. Tuż po jego przybyciu dochodzi do dramatycznego wydarzenia. Jeden z więźniów ucieka, a kara jest wyjątkowo surowa: wybranych jest dziesięciu więźniów, którzy mają umrzeć śmiercią głodową. Wśród nich jest pewien ojciec rodziny. Rozpaczliwie woła: „Mój Boże! Moja biedna żona, moje biedne dzieci!”. Słysząc to, ojciec Kolbe podchodzi i mówi: „Jestem kapłanem katolickim, jestem stary, chcę zająć jego miejsce”. Komendant zgadza się i Maksymilian wchodzi do celi.

Polski tłumacz obozowy wspomina: „Ludzie krzyczeli w bunkrze, ale od momentu jak ojciec Maksymilian Kolbe tam wszedł, zaczęli się wspólnie modlić, śpiewać i odmawiać różaniec. Dodawał im otuchy, niósł nadzieję aż do końca”.

Więźniowie umierają powoli, jeden po drugim. Po trzech tygodniach pozostało tylko czterech. Wysłano więc sanitariusza, by dokończył robotę. Maksymilian umiera z pojem na twarzy wieczorem 14 sierpnia 1941 roku, w wigilię uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Jan Paweł II ogłosił go świętym 10 października 1982 r. Maksymilian Kolbe wspominany jest 14 sierpnia. 

Maximilien Kolbe est proclamé saint par Jean-Paul II le 10 octobre 1982, et fêté le 14 août. Uznany jako męczennik za wiarę, został ogłoszony patronem dziennikarzy.

Modlitwy Maksymiliana Kolbe

Oto dwie piękne modlitwy św. Maksymiliana Kolbego, w szczególności jego słynna modlitwa poświęcenia Niepokalanemu Poczęciu. Aby powierzyć św. Maksymilianowi Kolbe swoje osobiste intencjom, można odmówić piękną nowennę. Można ją odmawiać w ramach przygotowań do jego święta 14 sierpnia.

Akt oddania się Niepokalanej

O Niepokalana, nieba i ziemi Królowo, Ucieczko grzesznych i Matko nasza najmiłościwsza, Ty, której Bóg cały porzą­dek miłosierdzia, powierzyć raczył, ja, niegodny grzesznik, rzucam się do stóp Twoich kornie błagając, abyś mnie całe­go i zupełnie za rzecz i własność swoją przyjąć raczyła i uczyniła ze mną wraz ze wszystkimi władzami mej duszy i ciała i z całym mym życiem, śmiercią i wieczno­ścią, cokolwiek Ci się podoba. 

Użyj także, jeżeli zechcesz, mnie całe­go, bez żadnego zastrzeżenia, do doko­nania tego, co o Tobie powiedziano: „Ona zetrze głowę twoją”, jako też: „Wszystkie herezje samaś zniszczyła na całym świecie” abym w Twoich niepo­kalanych i najmiłościwszych rękach stał się użytecznym narzędziem do zaszcze­pienia i jak najsilniejszego wzrostu Twej chwały w tylu zbłąkanych i obojętnych duszach, a w ten sposób do jak największego rozszerzenia błogiego Królestwa Najświętszego Serca Jezusowego, albo­wiem gdzie Ty wejdziesz, tam łaskę na­wrócenia i uświęcenia wypraszasz, przez Twoje bowiem ręce wszelkie łaski z Naj­słodszego Serca Jezusowego na nas spływają.

Amen.

Modlitwa do Niepokalanej

Dozwól mi chwalić Cię, Panno Przenajświętsza.

Dozwól, bym własnym kosztem Cię chwalił.

Dozwól, bym dla Ciebie i tylko dla Ciebie żył, pracował, cierpiał, wyniszczył się i umarł.

Dozwól, bym do Ciebie cały świat przywiódł.

Dozwól, bym się przyczynił do jeszcze większego, do jak największego wyniesienia Ciebie.

Dozwól, bym Ci przyniósł taką chwałę, jakiej jeszcze nikt Ci nie przyniósł.

Dozwól, by inni mnie w gorliwości o wywyższenie Ciebie prześcigali, a ja ich, tak by w szlachetnym współzawodnictwie chwała Twoja wzrastała coraz głębiej, coraz szybciej, coraz potężniej, tak jak tego pragnie Ten, który Cię tak niewysłowienie ponad wszystkie istoty wyniósł.

W Tobie jednej bez porównania bardziej uwielbiony stał się Bóg niż we wszystkich Świętych swoich.

Dla Ciebie stworzył Bóg świat. Dla Ciebie i mnie też Bóg do bytu powołał.

Skądże mi to szczęście?

O dozwól mi chwalić Cię, o Panno Przenajświętsza.

Cytaty Maksymiliana Kolbe

Ojciec Maksymilian Kolbe od dzieciństwa był bardzo oddany Matce Bożej. Wiele nauczał o Niepokalanej i ułożył piękne rozważania do modlitwy różańcowej. Oto kilka jego cytatów na temat Matki Bożej i Jej Syna Jezusa.

«Maryja ofiaruje Syna: jest Dziewicą całkowitej ofiary i daru samej siebie. Ponieważ jest doskonałą Własnością Jezusa, a Jezus jest Bogiem i sam należy do Ojca Przedwiecznego.»

«Oddaj się każdego dnia coraz bardziej w ręce Jezusa i Niepokalanej! Nie niepokój się z powodu niepowodzeń i trudności, lecz powierz wszystko Niepokalanej. Ona może wszystko, zrobi to, czego zechce.».

«Sam boję się cierpienia i upokorzenia, ale pocieszam się, myśląc, że nawet Jezus w Ogrodzie Oliwnym nie odczuwał inaczej. Łaski przychodzą w momencie, gdy ich potrzebujemy!»

Niepokalana «jest Królową nieba i ziemi, naszą Pośredniczką: przez Jej ręce zlewają się wszystkie łaski! O Królowo, pragniemy z całego serca, abyś jak najszybciej i całkowicie zawładnęła naszymi sercami i wszystkimi sercami bez wyjątku.»

Maksymilian Kolbe miał szczególne przywiązanie do Lourdes, sam jako dziecko został uzdrowiony w palec dzięki wodzie z Lourdes. Licznie pisał o objawieniach w Lourdes: «W Lourdes Niepokalana przesuwa paciorki różańca i zachęca tym Bernadetkę do odmawiania go razem z Nią. Oto jeżeli pragniemy wznieść się aż do Jej poznania i pokochania Jezusa, musimy, szepcząc "Zdrowaś Maryjo" i powtarzając wciąż "Zdrowaś Maryjo", tajemnice te w zjednoczeniu z Nią rozpamiętywać.»

Aby dowiedzieć się więcej o historii Maksymiliana Kolbego, istnieje biografia  autorstwa Philippe’a Maxence: Maksymilian Kolbe – kapłan, dziennikarz, męczennik (1894-1941). Inna biografia autorstwa Tomasza Terlikowskiego: Maksymilian M. Kolbe. Biografia świętego męczennika. W końcu, 47 lat życia - Ojca Władysława Kluza (OCD) - to opowieść równolegle przedstawiająca życiorysy św. Maksymiliana Kolbego i Rudolfa Hössiego, którzy z podobnych początków dotarli do przeciwnych biegunów historii, a drogi ich skrzyżowały się w 41 r., w Oświęcimiu.

Módl się z Maksymilianem Kolbe na Hozanie

Odkryj liczne wspólnoty modlitewne i nowenny poświęcone świętym na stronie Hozana.

Ekipa redakcyjna Hozany.