Święty Marcin z Tours: życie, dziedzictwo, modlitwy

Odwaga serca pełnego pokoju

Święty Marcin jest znany wśród europejskich chrześcijan z powodu jego czynu: pewnego zimowego wieczoru podzielił się swoim oficerskim płaszczem z żebrakiem. Pochodził on z Węgier i został żołnierzem Imperium Rzymskiego z posłuszeństwa wobec ojca. Był odważny, lecz przede wszystkim był uczniem Chrystusa. Był „pacyfistą” na długo przed tym, zanim pojawiło się to pojęcie - dobrowolnie stanął jako żywa tarcza naprzeciw grożącego przeciwnika. W sposób niewytłumaczalny armia wroga rzuciła się do ucieczki i zrezygnowała z walki! Marcin po opuszczeniu wojska, stał się pustelnikiem. Wkrótce dołączyli do niego liczni uczniowie w Ligugé - tam powstała pierwsza wspólnota monastyczna w Galii. Ale lud domagał się, aby był jego przewodnikiem! Wbrew własnej woli został ogłoszony biskupem i stał się wielkim ewangelizatorem galijskich wiosek.

Życiorys świętego Marcina, biskupa Tours

To, co wiemy o świętym Marcinie z Tours, pochodzi głównie z księgi napisanej przez jego ucznia, Sulpicjusza Sewera, zatytułowanej Życie świętego Marcina z 397 roku, która cieszyła się ogromną popularnością w średniowieczu.

Marcin urodził się w 316 roku w Sabarii, w Panonii, rzymskiej prowincji leżącej na terenie dzisiejszych Węgier. Pochodził z pogańskiej rodziny, był synem trybuna wojskowego armii rzymskiej, dowódcy legionu liczącego 6000 żołnierzy. Ojciec miał wobec niego wielkie ambicje i w wieku piętnastu lat wysyłą go do wojska. Jednak bardzo wcześnie Marcin zaczął pragnąć zostać chrześcijaninem i poświęcić swoje życie Bogu. Decydujące wydarzenie miało miejsce zimą 338 roku. Podczas służby garnizonowej w Amiens Marcin spotkał nagiego żebraka. Nie mając pieniędzy, by mu pomóc, Marcin przeciął swój płaszcz i oddał mu połowę. Kolejnej nocy Chrystus ukazał mu się, ubrany w część płaszcza, którą podarował biedakowi, mówiąc: „Marcinie, choć jeszcze katechumenem, przyodziałeś mnie”. Poruszony tym spotkaniem Marcin przyjął chrzest kilka miesięcy później, podczas Wigilii Paschalnej, mając 22 lata. Dwa lata później, podczas walki z Alemanami, próbowano zmusić Marcina do złożenia ofiary kultowi cesarskiemu. Odmówił i, aby przypieczętować swoją decyzję, stanął nieuzbrojony przed wrogiem. Cudem armia przeciwnika poprosiła o pokój. Gdy wreszcie mógł opuścić wojsko, Marcin został uczniem św. Hilarego z Poitiers i zapragnął poświęcić się życiu zakonnemu.

W wieku 45 lat Marcin założył wraz ze św. Hilarym pierwszy klasztor w Galii - w Ligugé (Poitou). W roku 371 mieszkańcy Tours przybyli do klasztoru, by obrać go swoim biskupem; Marcin miał wówczas 55 lat. Mimo urzędu biskupa Tours pozostał mnichem w głębi serca i założył kolejny klasztor w Marmoutier, gdzie często udawał się na modlitwę i wyciszenie. Przez 26 lat Marcin sprawował swoją biskupią posługę z wielką miłością. Powtórzył gest z młodości, oddając jedną ze swych szat liturgicznych biedakowi w zakrystii katedry. Podróżując po całej Galii, głosił Ewangelię i zwalczał pogaństwo. Dzięki nieustannym czynom miłości i miłosierdzia dokonywał wielu uzdrowień i prowadził liczne rzesze do nawrócenia na wiarę chrześcijańską.

Zmarł 8 listopada 397 roku, wypowiadając ostatnie słowa: „Panie, jeśli jestem jeszcze potrzebny Twojemu ludowi, nie odmawiam tego zadania - niech się stanie Twoja wola”. Po jego śmierci tłumy wiernych przybyły, by oddać mu hołd, a jego ciało przewieziono do Tours. Wkrótce zaczęły się dziać liczne cuda przy jego grobie, który stał się ważnym miejscem pielgrzymkowym. W 460 roku wzniesiono tam okazałą bazylikę, a kult świętego Marcina szybko rozprzestrzenił się po całej Europie. Świątynie pod jego wezwaniem znajdują się we Włoszech, Niemczech, Anglii, a nawet w Hiszpanii.

Święty Marcin z Tours, zwany także świętym Marcinem Miłosiernym, jest wspominany 11 listopada. Jest patronem kowali, a także służb mundurowych: policjantów, żołnierzy, funkcjonariuszy i Gwardii Szwajcarskiej.

Poznaj również inne żywoty świętych, którzy ukształtowali chrześcijańską Europę: św. Benedykta, św. Bernarda z Clairvaux, św. Antoniego z Padwy, św. Franciszka z Asyżu i wielu innych.

Duchowe dziedzictwo świętego Marcina

Życie świętego Marcina, przedstawione przez Sulpicjusza Sewera, ukazuje duchowość naznaczoną kilkoma istotnymi rysami:

• Miłosierdzie: Jego gest podzielenia się płaszczem naznaczył całe życie Marcina, który nauczył się widzieć Chrystusa w każdym człowieku i służyć, jak samemu Chrystusowi. Słowa Jezusa z Ewangelii „wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” są każdego roku czytane podczas święta św. Marcina i doskonale oddają istotę jego życia.
• Głoszenie prawdziwej wiary: Marcin był niestrudzonym kaznodzieją. Uformowany przez wielkiego teologa, św. Hilarego z Poitiers, nie przestawał przypominać nauki Kościoła oraz walczyć z herezjami - zwłaszcza arianizmu i wciąż żywego w Galii pogaństwa.
• Miłosierna troska: Przez całe swoje życie - zarówno jako mnich, jak i jako biskup - Marcin okazywał miłosierdzie ubogim, cierpiącym i potrzebującym. Przemierzał całą Galię, niosąc Dobrą Nowinę, ale równocześnie był narzędziem mocy Chrystusa, dzięki której dokonywał wielu cudów: uzdrawiał chorych (trędowatych, paralityków), wyrzucał złe duchy, a nawet wskrzeszał umarłych. Ta cudotwórcza moc pozostała także po jego śmierci - za jego wstawiennictwem przy jego grobie liczni chorzy doświadczali uzdrowień.

Modlitwa do świętego Marcina Biskupa

Modlitwa do świętego Marcina ułożona przez świętego Karola de Foucauld: « Wielki święty Marcinie » :

Wielki święty Marcinie, patronie mnichów, patronie tych, którzy kochali aż do uwielbienia ewangeliczne ubóstwo, patronie tych, którzy widzieli Jezusa w bliźnim i zrzucili własne szaty, aby okryć nimi ubogich;  

O dobry pasterzu, który z taką miłością strzegłeś i opiekowałeś się swoją monastyczną trzodą i wiernymi swojej diecezji! 

O wielki apostole, który ewangelizowałeś tak wiele prowincji i nawróciłeś na Jezusa tak wielu pogan;  

O dobry żołnierzu, który stanąłeś bez broni w pierwszym rzędzie armii w pierwszym dniu bitwy, aby pozostać wiernym prawu Bożemu, Ty, którego miejsce spoczynku widziałem w Candes, módl się za mnie, chroń mnie, naucz mnie praktykować Twoje cnoty, naśladować Jezusa, kochać bliźniego i czynić w mojej ciemności, w ciemności Nazaretu, to, co Ty uczyniłeś z tak wielką chwałą: przechodzić przez życie, czyniąc dobro, żyć i umierać z Twoimi ostatnimi słowami na ustach i w sercu: „Boże mój, tęsknię za Tobą, chciałbym opuścić życie, aby zjednoczyć się z Tobą, jednak jeśli nadal jestem tu potrzebny, nie odrzucam pracy... Boże mój, niech się stanie Twoja wola”.  

Amen. 

Módl się o wstawiennictwo świętego Marcina i innych świętych z Hozaną

Na Hozanie odkryj modlitwy i wspólnoty modlitewne, które pomogą Ci poznać świętego Marina i prosić o jego wstawiennictwo wspólnie z innymi użytkownikami modlitewnego serwisu społecznościowego Hozana.

Zespół redakcyjny Hozany.