Orędzie o Bożym Miłosierdziu jest przekazane trzy wieki po objawieniu Najświętszego Serca Jezusowego świętej Małgorzacie Marii Alacoque w Paray-le-Monial. Uzupełnia i rozszerza przesłanie Najświętszego Serca Jezusa: serce jest źródłem, miłosierdzie jest rzeką, która z niego wypływa.
Święta Faustyna, pokorna zakonnica bez wykształcenia, została wybrana przez Jezusa, aby zanieść światu orędzie o Bożym Miłosierdziu. “Pragnę, aby poznał świat cały miłosierdzie Moje” (Dz 687). Słynny Dzienniczek siostry Faustyny odsłania orędzie o Bożym Miłosierdziu.
To orędzie jest zaproszeniem do osobistego spotkania z Jezusem, do rozmowy z Nim - serca z sercem. Podobnie jak święta Teresa od Dzieciątka Jezus, święta Faustyna uczy nas drogi prostoty w naszej relacji z Jezusem.
Istotą kultu Bożego Miłosierdzia jest zaufanie Bogu i praktyka miłosierdzia wobec bliźniego. Ufność jest warunkiem doświadczenia obietnic Jezusa.
Jezus powiedział do św. Faustyny, że miłosierdzie jest ostatnim bastionem zanim na tym świecie rozpęta się sprawiedliwość.
Dziś jesteśmy świadkami nasilenia zła i cierpienia w świecie. W obliczu tej utraty punktów odniesienia, Miłosierdzie Boże jest nam dane jako ostatnia deska ratunku. Jest pilna potrzeba, aby błagać Boga o miłosierdzie dla naszego świata, zadośćuczynić za popełnione grzechy i głosić orędzie Miłosierdzia na całym świecie. “Nie znajdzie ludzkość uspokojenia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do Miłosierdzia Mojego.” (Dz 300)
Ojciec Nicolas Buttet, założyciel wspólnoty Eucharistein, mówi w jednym z nauczań: "Bóg przychodzi, aby rzucić wyzwanie dzisiejszej ludzkości. Znajdujemy się w punkcie zwrotnym. Miłosierdzie jest objawieniem, ostatnią deską ratunku, której Bóg udziela ludzkości, aby mogła do Niego powrócić. Bóg przekazał świętej Faustynie, prawdopodobnie ostateczne i największe przesłanie, jakie istnieje wśród objawień prywatnych, tajemnicę swojego miłosierdzia. Ta wiadomość jest dla wszystkich. Istnieje pilna potrzeba rewolucji miłości i to od nas zależy, czy ją przeprowadzimy”.
Orędzie o nieskończonym miłosierdziu Boga powierzone św. Faustynie nie jest nowe w historii Kościoła. Wieloletnia tradycja biblijna już często używa terminu miłosierdzie. Słowo "miłosierdzie" tłumaczy w Biblii dwa pojęcia, oznacza "serce" i "wierną miłość". W Starym Testamencie Bóg ma serce matki, które drży na widok cierpienia swojego ludu.
Objawienie miłosierdzia znajdujemy również w Nowym Testamencie. Ewangelia o kobiecie cudzołożnej i przypowieść o synu marnotrawnym są tego niezwykłym świadectwem. Na przestrzeni dziejów, dzięki Duchowi Świętemu, Kościół otrzymywał coraz dokładniejsze objawienie skarbu, jakim jest miłosierdzie.
Miłosierdzie jest zwieńczeniem objawienia Bożego serca. Jest to ostateczny skarb tajemnicy Boga, który został objawiony ludzkości.
Święty Jan Paweł II podczas swojego pontyfikatu podjął starania, aby orędzie św. Faustyny stało się znane światu. Powiedział, że “miarą, jaką Bóg wyznacza złu, którego sprawcą i ofiarą jest człowiek jest Boże Miłosierdzie”.
To właśnie naszego polskiego papieża Pan wybrał, aby przekazać całemu światu orędzie powierzone skromnej zakonnicy.
Jan Paweł II kanonizował świętą Faustynę 30 kwietnia 2000 r. Jego homilia z tej okazji jest znacząca, a oto kilka ważnych fragmentów.
“Kanonizacja Siostry Faustyny ma szczególną wymowę. Poprzez tę kanonizację pragnę dziś przekazać orędzie miłosierdzia nowemu tysiącleciu. Przekazuję je wszystkim ludziom, aby uczyli się coraz pełniej poznawać prawdziwe oblicze Boga i prawdziwe oblicze człowieka. [...] Ty zaś, Faustyno, darze Boga dla naszej epoki, darze polskiej ziemi dla całego Kościoła, wyjednaj nam, abyśmy mogli pojąć głębię Bożego Miłosierdzia [...]. Twoje orędzie światłości i nadziei niech się rozprzestrzenia na całym świecie, niech przynagla grzeszników do nawrócenia, niech uśmierza spory i nienawiści, niech uzdalnia ludzi i narody do czynnego okazywania braterstwa.”
Jednym z pierwszych apostołów Bożego Miłosierdzia w szkole św. Faustyny był z pewnością ks. Michał Sopoćko, spowiednik siostry Faustyny w Wilnie. Do końca życia pracował nad szerzeniem kultu Miłosierdzia Bożego. Mimo oporu duchowieństwa i trudności w szerzeniu kultu, którego domagał się Jezus, nie zniechęcał się i cierpliwie wyjaśniał teologiczne podstawy kultu oraz korygował błędy.
Ksiądz Sopoćko jest założycielem Zgromadzenia Sióstr Jezusa Miłosiernego. To zgromadzenie było odpowiedzią na prośbę Jezusa. To dzięki bł. Michałowi Sopoćko obraz Jezusa Miłosiernego stał się znany i czczony przez rzesze wiernych.
Istnieją wspólnoty i stowarzyszenia, których misją jest szerzenie orędzia o Bożym Miłosierdziu, zwłaszcza poprzez zachęcanie do wszystkich nabożeństw z nim związanych: koronki do Bożego Miłosierdzia, nowenny do Bożego Miłosierdzia, Godziny Miłosierdzia, Niedzieli Miłosierdzia.