Na początku Mszy świętej, po pieśni na wejście, odmawia się zbiorowy żal za grzechy zwany aktem pokuty. Modlitwa ta zachęca każdego chrześcijanina do wyznania swoich grzechów przed Bogiem i braćmi, a następnie kapłan prosi Boga o miłosierdzie dla wszystkich grzeszników. Modlitwa ta w wersji łacińskiej nosi nazwę Confiteor Deo.
„Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam bracia i siostry,
że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem;
moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze dziewicę
wszystkich Aniołów i Świętych
i Was bracia i siostry,
o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.”
Aby móc w pełni przeżywać spotkanie z Panem poprzez słuchanie Słowa i Eucharystię, musimy być uwolnieni od tego, co przeszkadza w tym spotkaniu. Pokornie uznając nasze grzechy, otwieramy nasze serca na to zjednoczenie. Uznajemy również, że potrzebujemy modlitwy naszych braci i sióstr, tych tutaj i tych w niebie, zgadzając się także modlić za nich. Nie doświadczamy naszej grzesznej natury samotnie, ale razem, w duchu braterstwa.
Rozpoznajemy nasze złe myśli i czyny wobec Boga i bliźniego, a także nasze uchybienia, całe dobro, którego nie chcieliśmy lub nie umieliśmy uczynić (grzesząc zaniedbaniem).
Jest wiele okazji do grzechu przez myśli, czyny i zaniedbanie, a uwolnienie się od nich jest trudną i ciągłą walką. Modlitwa jest potężną bronią, która ma nam w tym pomóc. Przyłączając się do grupy modlitewnej, wspieramy się wzajemnie w modlitwie i zapewniamy chwilę czasu na spotkanie z Bogiem każdego dnia.