Ewangelia według św. Łukasza
Składająca się z 24 rozdziałów ewangelia Łukasza jest najdłuższą z ewangelii, 4 ksiąg otwierających Nowy Testament w Biblii. Zgodnie z tradycją została napisana w 85 roku, czyli mniej więcej w tym samym czasie co ewangelia Mateusza. Łukasz jest również autorem tej ewangelii i Dziejów Apostolskich. Wraz z ewangeliami Mateusza i Marka ewangelia ta stanowi część ewangelii synoptycznych.
Struktura Ewangelii według św. Łukasza
Istnieje kilka możliwych planów struktury ewangelii Łukasza. Oto jedna z nich według Raymonda E. Browna (z jego książki An Introduction to the New Testament )
- 1, 1-4: Prolog
- 1, 5-2, 52: Wprowadzenie: dzieciństwo Jezusa
- Zapowiedź poczęcia Jana Chrzciciela i Jezusa (1, 5-45; 1, 56)
- Magnificat i inne hymny (1, 46-55)
- Relacje o narodzinach, obrzezaniu i nadaniu imion Janowi Chrzcicielowi i Jezusowi (1, 57-2, 40)
- Dzieciątko Jezus w świątyni (2, 41-52)
- 3, 1-4, 13: Przygotowanie do publicznej służby; głoszenie Jana Chrzciciela, chrzest Jezusa, Jego genealogia, kuszenie
- 4, 14-9, 50 : Działalność w Galilei
- Odrzucenie w Nazarecie; działalność w Kafarnaum i nad jeziorem (4, 14-5, 16)
- Kontrowersje z faryzeuszami, wybór Dwunastu i nauczanie tłumów na równinie (5, 17-6, 49)
- Cuda i przypowieści ukazują moc Jezusa i ułatwiają objawienie Jego tożsamości; misja Dwunastu (7, 1-9, 6)
- Pytania dotyczące tożsamości Jezusa: Herod, rozmnożenie chleba, wyznanie Piotra, pierwsza i druga zapowiedź męki, przemienienie (9, 7-50)
- 9, 51-19, 27: Podróż do Jerozolimy
- Od pierwszej do drugiej wzmianki o Jerozolimie (9, 51-13, 21)
- Od drugiej do trzeciej wzmianki o Jerozolimie (13, 22-17, 10)
- Ostatni etap przed przybyciem do Jerozolimy (17, 11-19, 27)
- 19, 28-21, 38: Służba w Jerozolimie
- Wjazd do Jerozolimy i działalność na terenie Świątyni (19, 28-21, 14)
- Wykład eschatologiczny (21, 5-38)
- 22, 1-23, 56: Ostatnia Wieczerza, męka, śmierć i pogrzeb
- Spisek przeciwko Jezusowi. Ostatnia wieczerza (22, 1-38)
- Modlitwa i aresztowanie na Górze Oliwnej, proces żydowski i rzymski (22, 39-23, 25)
- Droga krzyżowa, ukrzyżowanie, pogrzeb (23, 26-56)
- 24, 1-53: Objawienia zmartwychwstałego Chrystusa w Jerozolimie
- Przy pustym grobie (24, 1-12)
- Ukazanie się na drodze do Emaus (24, 13-35)
- Ukazanie się w Jerozolimie i wniebowstąpienie (24, 36-53)
Ewangelia według św. Łukasza w skrócie
Narodziny Jezusa i narodziny Jana Chrzciciela
W przeciwieństwie do ewangelii Mateusza i Marka, które przedstawiają tylko narodziny Jezusa, ewangelia Łukasza przedstawia również narodziny Jana Chrzciciela, syna Zachariasza i Elżbiety. Znajdujemy również opis wydarzenia związanego z Jezusem w wieku 12 lat, który spędził trzy dni w świątyni w otoczeniu uczonych w Prawie.
Działalność Jezusa w Galilei
Po przyjęciu chrztu w Jordanie z rąk Jana, Jezus zaczął głosić Królestwo Boże w całej Galilei. Nauczał tłumy, uzdrawiał chorych i uwalniał opętanych. Jego sława rosła w mieście i jego okolicach.
Działalność Jezusa poza Galileą
“Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał.” (Łk 10, 1). Jezus i jego uczniowie udali się do okolicznych miast i wiosek, aby nauczać i uzdrawiać tych, których spotkali.
Działalność Jezusa w Jerozolimie
Ewangelia Łukasza przedstawia również triumfalne przybycie Jezusa do Jerozolimy oraz jego posługę nauczania, uzdrawiania i czynienia cudów.
Śmierć i zmartwychwstanie Jezusa
Począwszy od rozdziału 23, czytamy o okolicznościach, które poprzedziły i nastąpiły po śmierci Jezusa: modlitwie w ogrodzie Getsemane, aresztowaniu, ukrzyżowaniu i zmartwychwstaniu Pana. Ewangelia Łukasza przedstawia również stawienie się Jezusa przed Herodem. Księga kończy się poleceniem Pana Jezusa dane uczniom, aby pozostali i czekali na Bożą obietnicę: Ducha Świętego.
Kim jest ewangelista Łukasz?
Łukasz jest autorem Ewangelii, która nosi jego imię, a także Dziejów Apostolskich. Historycznie wiadomo, że był z pochodzenia Grekiem, z zawodu lekarzem oraz uczniem i wielkim przyjacielem Pawła. Nie był jednak uczniem Jezusa z Nazaretu, a zatem nie należał do pierwszego pokolenia apostolskiego.
W jaki sposób Łukasz przedstawia nam Jezusa?
Łukasz nazywany jest ewangelistą miłosierdzia. Przedstawia Jezusa jako „Syna Człowieczego”. Rzeczywiście, w całym swoim opisie życia Jezusa podkreśla czułość i współczucie Pana Jezusa. Widać to w jego własnych opisach, takich jak przypowieść o synu marnotrawnym i skazańcu na krzyżu, którego Jezus rozgrzeszył. Kładzie również duży nacisk na znaczenie, jakie Jezus nadaje modlitwie i Duchowi Świętemu.
Do kogo jest skierowana ta ewangelia?
Jak na początku każdej swojej księgi, Łukasz zwraca się do Teofila. Teofil był albo jednym z jego przyjaciół, albo symbolem zwracania się do wszystkich chrześcijan, ponieważ Teofil oznacza „umiłowany przez Boga”. Ewangelia ta, napisana po roku 70, była początkowo skierowana do chrześcijan pochodzenia pogańskiego, z Azji Mniejszej lub Grecji. W czasach, gdy istniał pewien podział między chrześcijanami pochodzenia żydowskiego a chrześcijanami pochodzenia pogańskiego, Łukasz niweluje ten podział, ukazując nam Jezusa, Zbawiciela świata, zarówno dla Żydów, jak i Greków.
5 pięknych fragmentów z Ewangelii według św. Łukasza
Autorytet człowieka wierzącego
“Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika, a nic wam nie zaszkodzi.” (Łk 10, 19)
Dar Ducha Świętego
“Jeśli więc wy, choć źli jesteście, umiecie dawać dobre dary swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą»” (Łk 11, 13)
Przypowieść o synu marnotrawnym
“Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzekł do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". Lecz ojciec rzekł do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się". I zaczęli się bawić. ” (Łk 15, 20-24)
Dziękczynienie: klucz do podobania się Bogu
“Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec». Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».” (Łk 17, 15-19)
Nieustanna modlitwa
“A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk 18, 7-8)
(Poznaj inne wersety z komentarzem z ewangelii Łukasza, takie jak Łukasz 1,37; Łukasz 2,21; Łukasz 4,16-30; Łukasz 4,18; Łukasz 6,12; Łukasz 6,31; Łukasz 8,4-15; Łukasz 10,18; Łukasz 10,19; Łukasz 11,15; Łukasz 19,27; Łukasz 23,34).
Módl się i medytuj z Ewangelią dnia na Hozanie!
Odkryj liczne wspólnoty modlitewne wokół Ewangelii i Biblii na stronie Hozana.org. Umożliwią ci one zanurzenie się w świętych tekstach i codzienne kroczenie w świetle Słowa Bożego.