Kim jest Maryja z Nazaretu? Ta pokorna i dyskretna kobieta, całkowicie oddana służbie Bogu, która kilkakrotnie pojawia się w , Ewangeliach i , jest powszechnie znana chrześcijanom, a nawet wyznawcom innych religii, takich jak islam, jako matka Jezusa. Na przestrzeni dziejów powstały nabożeństwa maryjne, a opinie na temat miejsca, jakie należy jej przyznać w kulcie i praktykach religii chrześcijańskiej, były przedmiotem podziałów między katolikami, prawosławnymi i protestantami. Poprzez Biblię wyruszmy na spotkanie z Maryją, pokorną młodą kobietą, dzięki której zostało nam dane zbawienie świata.
Chociaż Ewangelie synoptyczne podają nam niewiele szczegółów na temat Maryi i jej rodziny, rozumiemy, że była prostą młodą dziewczyną, prowadzącą zwyczajne życie jak na swoje czasy i swój region. Wychowana w żydowskiej rodzinie w Galilei, przestrzegała tradycji i była bardzo pobożna.
Ta młoda dziewczyna, wybrana przez Boga do urodzenia Jego Syna, nie wydaje się w żaden sposób wyróżniać spośród innych dziewcząt. Jednak jej czystość, i duch posłuszeństwa Panu sprawiają, że jest ona właściwą osobą do wypełnienia Bożego planu dla ludzkości.
Podobnie jak Jezus, którego Pismo Święte umieszcza w precyzyjnym kontekście historycznym, Maryja jest nam przedstawiona w zwykłym biegu jej życia. Została zaślubiona , cieśli. A jej życie, nawet po wizycie anioła i zwiastowaniu, obracało się wokół niepozornej codziennej rutyny: praca, czas spędzony z rodziną (wizyta u Elżbiety) lub przyjaciółmi (wesele w Kanie), przestrzeganie rytuałów religijnych (ofiarowanie Jezusa w świątyni) i wymogi administracyjne (spis ludności) ...
Maryja z Nazaretu pokazuje nam, jak w naszym zwykłym życiu możemy - pod warunkiem, że tak jak Ona powiemy Panu "tak" - pozwolić, by wydarzyło się coś niezwykłego.
Maryja, dzięki łasce Ducha Świętego, wydaje na świat Syna Bożego: Jezusa. Dlatego odkrywamy Ją w pierwszej kolejności jako matkę: tulącą Dzieciątko Jezus w stajence betlejemskiej, wychowującą Je i patrzącą, jak wzrasta, troszczącą się o Niego jako dziecko, a także jako dorosły, podczas Jego życia publicznego, towarzyszącą Synowi w Jego cierpieniu i opłakującą Jego śmierć... Ta macierzyńska postać, pełna czułości i zaufania, wzrusza nas. Odzwierciedla i łączy się z naszymi własnymi doświadczeniami.
Maryja kocha swojego syna, jak wszystkie matki, ale miłością, która pozostawia wolność, nie zatrzymuje dla siebie. Jej obecność jest bardzo dyskretna w Ewangeliach i jest przedstawiana tylko po to, by podkreślić postać Jezusa.
Chociaż nadal była matką, stała się przede wszystkim pierwszą uczennicą Chrystusa, którego rozpoznała w swoim synu. Była pierwszą na drodze za Nim; zawsze uważna i kochająca, zachowała jednak odpowiedni dystans, aby pozwolić swojemu synowi stać się Chrystusem, a tym samym dać go światu po raz drugi.
Ojcowie Kościoła przedstawiali Maryję jako nową Ewę. Grzech wdarł się do ludzkości przez człowieka, Adama, i został odkupiony przez Jezusa, nowego Adama, Boga, który stał się człowiekiem. Ewa była tą, przez którą przyszedł grzech. Maryja jest tą, przez którą przyszło zbawienie.
Adam i Ewa nie posłuchali Boga w ogrodzie Eden; Maryja, poprzez swoje Tak, i Jezus, poprzez Krzyż, całkowicie oddali się Bogu. W ten sposób człowiek mógł odnaleźć Boga i drogę do życia wiecznego.
Ewa została skuszona i oszukana przez węża. Maryja jest często przedstawiana jako miażdżąca węża. opisuje kobietę walczącą ze smokiem; ten fragment, który nie wskazuje wprost na Maryję, może odnosić się do Niej i do Kościoła.
Fragment Biblii opisujący spotkanie z Maryją pojawia się w pierwszym rozdziale . Anioł, posłany przez Boga, przychodzi, aby oznajmić Maryi Dziewicy, że spodziewa się dziecka i że to dziecko będzie Synem Bożym, Mesjaszem zapowiedzianym w pismach świętych.
“Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».” (Łk 1,30-33)
(Dowiedz się więcej o , a także o modlitwie , która nawiązuje do słów anioła).
Ten fragment Ewangelii według św. Łukasza opowiada o odwiedzinach brzemiennej Maryi u , która wówczas nosiła w łonie . «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona.» (Łk 1, 42)
To właśnie podczas tej wizyty Maryja wypowiedziała swój słynny , modlitwę uwielbienia Boga. Jest to tym bardziej wzruszające, że słowa wypowiedziane przez Maryję są stosunkowo rzadkie w Biblii.
(Dowiedz się więcej o ).
Narodzenie Pańskie opowiada o narodzinach Jezusa w Betlejem, które chrześcijanie wspominają w Boże Narodzenie. Pojawia się w dwóch z czterech Ewangelii: i Łukasza. Maryja i Józef przybywają do Betlejem, szukając miejsca na nocleg i powitanie dzieciątka, które ma się narodzić.
(Dowiedz się więcej o fragmencie ).
W tym fragmencie Biblii Józef i Maryja - zgodnie z żydowską tradycją - przedstawiają nowonarodzone dziecko w świątyni. Tam spotkali mężczyznę, Symeona. Rozpoznał on w Jezusie Mesjasza. Przemawia do Maryi w tak zwanym , oddając chwałę Bogu i przepowiadając Maryi smutek, który ją czeka.
« Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu». » (Łk 2, 34-35)
Ten fragment jest dobrze znanym epizodem w Biblii, ponieważ jest jednym z pierwszych w publicznym życiu Jezusa, po jego chrzcie. Jest to również pierwszy znak przemiany wody w wino przez Chrystusa. Cud ten był wynikiem prośby jego matki, Maryi, która zwróciła uwagę na potrzeby ludzi. Ufając swojemu synowi, dała tę cenną radę sługom na weselu: « Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie » (Jan 2, 5)
(Dowiedz się więcej o ).
Maryja odważnie podążała za męką swego Syna aż do końca. Była jedną z tych, którzy towarzyszyli Mu aż do śmierci, podobnie jak . Liczne dzieła malarskie, muzyczne i poetyckie odzwierciedlają Stabat Mater Dolorosa, cierpienie matki . Ta nieskończenie bolesna scena przybliża nas do Maryi i jej wielkiego człowieczeństwa. I tak spełniło się to, co przepowiedział jej Symeon.
skierowane jest do Jego Matki, którą powierza swojemu uczniowi Janowi, obdarzając Maryję nowym macierzyństwem.
“A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.” (Jan 19, 25 - 27)
Odnajdujemy Maryję po śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu Jezusa. pokazują nam, że dzieliła ona swój czas życia i modlitwy z pierwszymi uczniami Chrystusa, uczestnicząc w ten sposób w narodzinach Kościoła.
“Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.” (Dzieje Apostolskie 1, 14)
Te różne fragmenty odpowiadają również , tej pięknej maryjnej modlitwy odmawianej na .
Ta pokorna i łagodna młoda kobieta jest również silną i wolną kobietą, która jako pierwsza poczuła i zrozumiała, która zerwała z powszechnymi konwencjami, która urodziła syna, aby on sam mógł ponieść świat, która kroczyła z pierwszymi apostołami. Poprzez różne rekolekcje online odkryj, jak ta młoda Palestynka otworzyła drogę radości i zbawienia dla nas wszystkich.