Jako chrześcijanie, całym celem naszej pielgrzymki na ziemi jest upodobnienie się do naszego Pana Jezusa Chrystusa. On sam powiedział o sobie: "(...) jestem cichy i pokorny sercem" (Ew. Mateusza 11, 29). Pokora jest więc cnotą, którą musimy rozwijać i pielęgnować w naszych sercach. Jezus mówi o pokorze serca, ponieważ Bóg patrzy przede wszystkim na nasze serca. Jak więc możemy nie chełpić się wewnętrznie, ale uniżyć się przed Bogiem? W Jego słowach znajdujemy postawy, które musimy rozwinąć, aby nasze pyszniące się serce przemieniło się w serce pokornego sługi. Przyjrzyjmy się wersetom z Biblii, które uczą nas pokory przed Bogiem.
“Teraz wy, którzy mówicie: «Dziś albo jutro udamy się do tego oto miasta i spędzimy tam rok, będziemy uprawiać handel i osiągniemy zyski», wy, którzy nie wiecie nawet, co jutro będzie. Bo czymże jest życie wasze? Parą jesteście, co się ukazuje na krótko, a potem znika. Zamiast tego powinniście mówić: «Jeżeli Pan zechce, i będziemy żyli, zrobimy to lub owo». »” (Jk 4, 13-15)
“Tak samo wy, młodzieńcy, bądźcie poddani starszym! Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym łaskę daje. Upokórzcie się więc pod mocną ręką Boga, aby was wywyższył w stosownej chwili.” (1 P 5, 5-7)
“Lecz za łaską Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną.” (1 Kor 15, 10)
“Mocą bowiem łaski, jaka została mi dana, mówię każdemu z was: Niech nikt nie ma o sobie wyższego mniemania, niż należy, lecz niech sądzi o sobie trzeźwo - według miary, jaką Bóg każdemu w wierze wyznaczył.” (Rz 12, 3)
“a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich!” (Flp 2, 3-4)
“Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie, Boże! Dusza moja pragnie Boga, Boga żywego: kiedyż więc przyjdę i ujrzę oblicze Boże?” (Ps 42, 2-3)
“On żywił cię na pustyni manną, której nie znali twoi przodkowie, chcąc cię utrapić i wypróbować, aby ci w przyszłości wyświadczyć dobro. Obyś nie powiedział w sercu: «To moja siła i moc moich rąk zdobyły mi to bogactwo». Pamiętaj o Panu, Bogu twoim, bo On udziela ci siły do zdobycia bogactwa,(...)” (Pwt 8, 16-18)
“Owocem pokory jest bojaźń Pańska, bogactwo, szacunek i życie.” (Prz 22, 4)
Jezus pokazuje nam drogę do Ojca, a jest to droga pokory. Nie ma lepszego sposobu na poznanie Jezusa niż przez Ewangelie! Odkryj na Hozanie propozycje, które pomogą Ci w tym.