Przypowieści są rodzajem historii często używanym w . zawiera prawie pięćdziesiąt przypowieści. Historie te zostały opowiedziane przez z Nazaretu licznym tłumom, które podążały za Nim i znajdują się w Ewangeliach synoptycznych (Mateusza, Marka i Łukasza). Czym jest przypowieść i dlaczego Jezus używa tego typu historii, aby przekazać nam swoje przesłanie?
Słowo “przypowieść” odpowiada hebrajskiemu słowu mashal (משל) - słowo, które nie do końca jest jasne: Czy chodzi o podobieństwo? Bycie “jak”? itd. W greckim, słowo to znaczy “porównanie” (parabolḗ). Tradycja generalnie nadaje znaczenie słowa przypowieść nauczaniu opartemu na porównaniu.
Kiedy mowa o przypowieści, można również usłyszeć o metaforze, alegorii, historii lub opowieści obrazowanej. Podążając ścieżką opartą na formie porównania lub narracji obrazkowej, przypowieść może łatwiej przemówić do tłumów, umożliwiając im zrozumienie rzeczywistości duchowej, zmianę sposobu myślenia lub nawrócenie.
Przypowieści można rozpoznać na przykład po ich formule wprowadzającej lub gatunku literackim.
Powszechną formułą wprowadzającą, o której można pomyśleć, jest „Królestwo Boże jest podobne” (11 razy w Ewangeliach, w tym 7 razy w ). Przypowieść można również zidentyfikować według jej gatunku literackiego: metafora, porównanie, przypowieść, podobieństwo, alegoria, przykład. Jest to w każdym razie klasyfikacja zaproponowana przez niemieckiego egzegetę Joachima Jeremiasa w jego pracy zatytułowanej Przypowieści Jezusa (Les Paraboles de Jésus).
W swojej książce zatytułowanej Co wiemy o Jezusie z Nazaretu (Que sait-on de Jésus de Nazareth), ksiądz Alain Marchadour przedstawia przypowieści jako serce nauczania Jezusa. Mówiąc o Jezusie, dodaje: „Kiedy to, co chce powiedzieć, jest niesłyszalne, ponieważ jego słuchacze przestali go słyszeć, lub nie do wypowiedzenia, ponieważ dotyczy rzeczywistości poza zasięgiem marnych ludzkich słów, Jezus wybiera okrężną drogę przypowieści. Pozornie oddala się od rzeczywistości, zwracając się ku fikcji; w rzeczywistości znajduje się w centrum tajemnicy Królestwa”. Na temat przypowieści ojciec Marchadour pokazuje również, że wzywają one słuchaczy do słuchania i reagowania.
Ciężko jest dziś ocenić, ile jest dokładnie przypowieści, ponieważ w badaniach egzegetycznych nie ma jednomyślnej definicji przypowieści. Na przykład, niektórzy egzegeci opisują pewne przypowieści jako krótkie podobieństwa, podczas gdy inni opisują je po prostu jako przypowieści. Najważniejsze jest jednak to, że w Nowym Testamencie znajduje się mniej więcej pięćdziesiąt przypowieści. Tak czy inaczej, należy podkreślić, że są one bardzo obecne w nauczaniu Jezusa.
W przypowieściach poruszane są codzienne tematy: miłosierdzie (na przykład trzy przypowieści w ewangelii wg św. Łukasza, a mianowicie o zagubionej owcy i zagubionej drachmie oraz o synu marnotrawnym), królestwo Boże, zbawienie, odróżnienie dobrych od złych (lub złych od sprawiedliwych), przebaczenie, przylgnięcie do woli Ojca, istotność bycia gotowym, wierność itd.
Większość przypowieści jest przekazywana przez Pana bez wyraźnego wyjaśnienia słuchaczom, co tak naprawdę słyszą, zgodnie z tym, co jest napisane: “Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją.” Te historie, które na pierwszy rzut oka wydają się bardzo proste, przemawiają przede wszystkim do naszych serc, a nie do naszej inteligencji czy wiedzy. « Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.” (Łk 10,21)
Aby zrozumieć przypowieści Jezusa, potrzebujemy otwartego i prostego serca; Duch Święty może nam w tym pomóc. Jezus mówi nam “A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.” (Jan 14, 26).
Ewangelie opowiadają o życiu Jezusa i przekazują nam Jego nauki. Każdy chrześcijanin jest powołany do karmienia się Słowem Bożym.
Hozana proponuje różne sposoby modlitwy i medytacji z Pismem Świętym.
Jezus używa przypowieści, aby pomóc nam lepiej zrozumieć istnienie Boga. Opowiadane przez Niego historie mają nam pomóc w rozwijaniu naszego chrześcijańskiego życia. Tak jest w przypadku przypowieści o dobrym Samarytaninie, która zachęca nas do miłosierdzia.
Najbardziej znane przypowieści to przypowieść o synu marnotrawnym, przypowieść o talentach i przypowieść o zagubionej owcy.
W szerokim sensie tak, ponieważ celem przypowieści jest pomóc nam zrozumieć, jak musimy postępować, jeśli chcemy osiągnąć życie wieczne.