Druga część Biblii, po Starym Testamencie, Nowy Testament obejmuje pisma o życiu Jezusa - w Ewangeliach - historię początków wczesnego Kościoła, w szczególności życie apostołów Piotra i Pawła, korpus Pawłowy (listy Pawła i jego uczniów), List do Hebrajczyków, powszechne - inaczej „katolickie” - listy przypisywane pierwszym uczniom oraz Apokalipsę.
« Słowo Boże, (...),w pismach Nowego Testamentu znamienitym sposobem jest uobecnione i okazuje swą siłę.» (Dei Verbum, 17). Co dokładnie zawiera ta część Biblii? Co można w niej znaleźć? Jakie księgi się w niej znajdują i kto je napisał? Dowiedz się więcej o Nowym Testamencie i jego tekstach.
Ta część Biblii, która następuje po Starym Testamencie, nawiązuje do nowego przymierza, które Bóg zawarł z ludzkością przez swojego Syna, Jezusa Chrystusa. To nowe przymierze ukazuje nam Boga, który wychodzi naprzeciw człowiekowi, aby w pełni doświadczyć jego ludzkiej kondycji i zbawić go.
Nowy Testament, poprzez Ewangelie, objawia Dobrą Nowinę: Bóg, w swojej nieskończonej miłości, posłał nam Zbawiciela, swojego własnego Syna. Zgadzając się umrzeć na krzyżu, Jezus otworzył ludzkości drzwi do zbawienia. Powstając z martwych, pokonał śmierć. Dzięki Niemu otrzymaliśmy Życie Wieczne. W Nowym Testamencie znajduje się kilka przesłań lub słów kluczowych, takich jak objawienie, błogosławieństwa, miłość, naśladowanie i zmartwychwstanie, które są sednem Nowego Testamentu.
Same Ewangelie są sercem Nowego Testamentu: « śród wszystkich pism Nowego Testamentu, Ewangelie zajmują słusznie miejsce najwybitniejsze. Są bowiem głównym świadectwem życia i nauki Słowa Wcielonego, naszego Zbawiciela.» (Dei Verbum, 18)
Objawienie w Nowym Testamencie jest ukazane przez Jezusa, pełnię Objawienia, który pokazuje nam prawdziwe oblicze Boga Ojca.
Błogosławieństwa z piątego rozdziału Ewangelii według św. Mateusza są często przedstawiane jako droga do świętości.
Miłość jest kolejnym głównym przesłaniem Nowego Testamentu: « To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. » (Jan 15,12).
Biorąc przykład z Chrystusa, oblicza miłości i miłosierdzia, jesteśmy również wezwani do naśladowania Go: « Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. » (Ga 2,20).
Ponadto, zmartwychwstanie Chrystusa jest również centralnym wydarzeniem Nowego Testamentu, ponieważ stanowi część Credo i Kerygmatu, czyli tego, co stanowi serce naszej wiary.
Podobnie jak Stary Testament, Nowy Testament jest zbiorem ksiąg przypisywanych różnym autorom: czterem ewangelistom (Mateuszowi, Markowi, Łukaszowi i Janowi) oraz uczniom Jezusa, takim jak Paweł. Teksty te są uważane za święte, ponieważ dla wierzących zostały zainspirowane przez Ducha Świętego: « Prawdy przez Boga objawione, które są zawarte i wyrażone w Piśmie świętym, spisane zostały pod natchnieniem Ducha Świętego. » (Dei Verbum, 11).
Po Soborze Rzymskim w 382 roku kanon Pisma Świętego Nowego Testamentu obejmował 27 ksiąg.
Cztery Ewangelie (Mateusza, Marka, Łukasza i Jana) opowiadają o życiu i naukach Jezusa, od jego narodzin do wniebowstąpienia, w tym o chrzcie dokonanym przez Jana Chrzciciela, jego śmierci i zmartwychwstaniu. Słowa i czyny Jezusa, które są opisywane, dotyczą zasadniczo trzech lat jego publicznego życia.
Dzieje Apostolskie: przypisywana Łukaszowi księga opisuje rozwój pierwszych wspólnot chrześcijańskich po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa. Działanie Chrystusa jest kontynuowane przez jego świadków.
Listy, które uczniowie pisali do różnych wspólnot chrześcijańskich. Listy Pawła, w liczbie 13, z których 7 zostało napisanych przez Pawła z Tarsu. Są one również znane jako listy protopawłowe. Są to :
Sześć innych listów Pawła, które nie są uważane za dzieło Pawła przez większość uczonych, to „Listy deuteronomiczne”, z których trzy są tzw. „Listami pasterskimi”.
Listy deuteronomiczne obejmują :
Listy pasterskie, to:
List do Hebrajczyków przedstawia Jezusa jako pośrednika, Syna Bożego, arcykapłana według porządku Melchizedeka, jedynego arcykapłana na wieki. Ostatnie dwa rozdziały tej księgi kończą się końcowymi napomnieniami (ostrzeżeniem przed apostazją i ogólnymi napomnieniami dotyczącymi życia we wspólnocie) oraz końcowym podwójnym błogosławieństwem.
Inne listy, tak zwane “powszechne” lub “katolickie”. Są nimi :
Księga Apokalipsy lub Apokalipsa św. Jana jest ostatnią księgą Nowego Testamentu. Apokalipsa - czyli Objawienie - jako księga czerpie głównie inspirację ze Starego Testamentu: bezpośrednio lub pośrednio odnosi się do niego ponad pięćset razy, zwłaszcza do Ksiąg Ezechiela, Izajasza, Jeremiasza, Daniela i Psalmach.
Centralną postacią Nowego Testamentu jest oczywiście Jezus Chrystus, « który jest zarazem pośrednikiem i pełnią całego objawienia. » (Dei Verbum 2). Poprzez :
Boży plan miłości do ludzkości został nam objawiony.
W Ewangeliach znajdujemy wiele osób, których serca zostały dotknięte przez Jezusa: Zacheusz, Samarytanka, Maria Magdalena, Łazarz, Nikodem... Teksty mówią nam, jak ich życie zostało przemienione. Niektórzy natomiast, zamknięci w duchu świata, nie pozwolili się kochać: Judasz, który zdradził Jezusa, Poncjusz Piłat, który „umył ręce”, itd.
Jezusowi towarzyszą apostołowie, którzy byli Jego pierwszymi uczniami. W Dziejach Apostolskich, a następnie w Listach, spotykamy innych uczniów Chrystusa, takich jak Szczepan i Tymoteusz, którzy pomagali szerzyć Dobrą Nowinę i budować pierwsze wspólnoty chrześcijańskie.
Na Hozanie znajdziesz wiele możliwości odkrywania, pogłębiania i zgłębiania Słowa Bożego. Istnieje kilka grup modlitewnych, w których można medytować i modlić się tekstami Nowego Testamentu. Już dziś poznaj je i dołącz do jednej z nich.