Składająca się z 28 rozdziałów Ewangelia Mateusza jest pierwszą księgą Nowego Testamentu. Szacuje się, że została napisana około 80-90 roku, prawdopodobnie w regionie Antiochii. Nosi imię Mateusza, poborcy podatkowego i członka Dwunastu Apostołów. Ewangelia Mateusza jest jedną z ewangelii synoptycznych, wraz z Ewangelią Marka i Ewangelią Łukasza. Łączy je to, że opisują życie Jezusa w podobny sposób. Oto prezentacja tej kluczowej księgi Biblii.
Istnieją różne plany, według których można rozłożyć opis Ewangelii wg św. Mateusza. Oto trzy z nich:
W swojej książce An Introduction to the New Testament Raymond E. Brown proponuje następujący plan dla Ewangelii Mateusza:
W swojej książce Introduction au Nouveau Testament, Son histoire, son écriture, sa théologie (Wprowadzenie do Nowego Testamentu: jego historia, pismo i teologia) Daniel Marguerat proponuje taki plan:
W swojej książce L'Évangile de Matthieu (Ewangelia Mateusza) Claude Tassin proponuje ten plan w siedmiu sekcjach:
Oprócz różnych możliwych planów Ewangelii Mateusza, istnieje szereg innych ważnych elementów, takich jak :
"Rodowód Jezusa Chrystusa, syna Dawida, syna Abrahama.” (Mt 1, 1). Od pierwszych wersetów swojej ewangelii Mateusz przedstawia trzy cykle 14 pokoleń, od Abrahama do Dawida, od Dawida do przesiedlenia babilońskiego i od przesiedlenia babilońskiego do Chrystusa.
Kazanie na Górze jest „pierwszym” z pięciu kazań, które Mateusz przypisuje Jezusowi, według Claude'a Tassina w jego książce L'Évangile de Matthieu. Kazanie obejmuje rozdziały od 5 do 7 (od 5,1 do 7,27). Sercem tego kazania jest osiem Błogosławieństw. Konkluzją kazania jest tak zwana „złota zasada postępowania” w wersecie 12 rozdziału 7: « Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie! Albowiem na tym polega Prawo i Prorocy. »
Na początku dziesiątego rozdziału Jezus powołuje swoich dwunastu uczniów („apostołów” lub wysłanników) i „udzielił im władzy nad duchami nieczystymi” (Mt 10, 1). Tych dwunastu to : Szymon, Andrzej, Jakub, Jan, Filip, Bartłomiej, Tomasz, Mateusz, Jakub syn Alfeusza, Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota.
Rozdział 13 to ważny rozdział poświęcony przypowieściom: jest ich siedem na temat Królestwa (przypowieści o siewcy, chwaście, ziarnie gorczycy, zaczynie, skarbie i perle, sieci).
Rozdział 18 dotyczy kwestii życia w Kościele. Rozpoczyna się pytaniem uczniów do Jezusa: „Kto jest największy w królestwie niebieskim?”. Tematy upomnienia braterskiego, wspólnej modlitwy i przebaczenia przewinień to inne tematy poruszane w tym rozdziale.
Rozdziały od 23 do 25 dotyczą ostatnich kazań Jezusa, na przykład wezwania do czuwania, aby nie dać się zaskoczyć (24:37-44).
Począwszy od rozdziału 26, Ewangelia opowiada o ostatnim posiłku Jezusa z uczniami, który ustanowił Eucharystię, Jego modlitwie w Ogrójcu, śmierci na krzyżu i zmartwychwstaniu trzeciego dnia. Ewangelia Mateusza kończy się, gdy Jezus daje swoim uczniom polecenie, aby szli i czynili uczniami wszystkie narody.
Mateusz, zwany także Lewim, był jednym z dwunastu apostołów Jezusa. Pewnego dnia Jezus zobaczył go siedzącego na swoim stanowisku poborcy podatkowego i powiedział do niego: „Pójdź za mną”. ( Mt 9, 9). Tradycyjnie uznaje się go za autora tej ewangelii.
Mateusz przedstawia Jezusa jako długo oczekiwanego Mesjasza, spełnienie obietnic złożonych Abrahamowi i Dawidowi oraz całemu ludowi Izraela. Widzimy, jak Jezus cytuje fragmenty Starego Testamentu, na przykład podczas kuszenia.
Wydaje się, że Ewangelia ta była skierowana przede wszystkim do Żydów i rabinów synagogi, którzy byli zaznajomieni z Pismem Świętym i Bożymi obietnicami dotyczącymi Mesjasza, w celu przekonania ich, że Jezus rzeczywiście jest Mesjaszem. Była ona również skierowana do Żydów, którzy stali się chrześcijanami, aby utwierdzić ich w wierze, ale przede wszystkim do nas wszystkich, którzy dziś ponownie potrzebujemy usłyszeć Dobrą Nowinę.
“Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.” (Mt 5, 14-16)
“Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!” (Mt 6, 9-13)
«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie» (Mt 11, 28-30)
“On mu odpowiedział: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy».” (Mt 22, 37-40)
“Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Matthieu 28, 19-20)
Poznaj inne wersety z Ewangelii Mateusza z komentarzem, takie jak Mateusz 4,17; Mateusz 5,14-16; Mateusz 5,17; Mateusz 6,9; Mateusz 6,33; Mateusz 6,34; Mateusz 10,34; Mateusz 11,15; Mateusz 11,28; Mateusz 12,1-8; Mateusz 15,24-25; Mateusz 17,20; Mateusz 19,26; Mateusz 19,16-22; Mateusz 19,30; Mateusz 22,37; Mateusz 24,35; Mateusz 28,20 itd.
Poświęć 10 minut dziennie na odkrywanie bogactwa Ewangelii Mateusza! W ciągu 5 tygodni, z codziennym rozdziałem, pozwól Jezusowi cię poprowadzić. Poznaj wspólnoty modlitewne na Hozanie.