Ostatnia z czterech Ewangelii kanonicznych , Ewangelia Jana, nosi imię Jana, syna Zebedeusza, jednego z Dwunastu Apostołów. Szacuje się, że Ewangelia ta została napisana między 80 a 110 r. n.e., prawdopodobnie w regionie Efezu, choć niektórzy twierdzą, że w Syrii. Rozpoczyna się ona następującym wersetem biblijnym: „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo” (J 1,1). Poznajmy więc Ewangelię według świętego Jana, jej strukturę i niektóre z pięknych fragmentów biblijnych, które zawiera.
Istnieje kilka możliwych planów dla Ewangelii Jana. Oto zarys tego zaproponowanego przez Raymonda E. Browna w jego książce An Introduction to the New Testament (str. 377-378).
1, 1-18 : Prolog: Historia Słowa Wcielonego, wprowadzenie i podsumowanie
1, 19-12, 50 : Część pierwsza: Księga Znaków; Słowo objawia się światu i swojemu ludowi, ale oni Go nie przyjmują.
13, 1-20, 31 : Część druga: Księga chwały; Tym, którzy Go przyjmują, Słowo ukazuje swoją chwałę, powracając do Ojca przez swoją śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie. W pełni uwielbione, przekazuje Ducha życia.
21, 1-25 : Epilog : objawienia zmartwychwstałego Pana w Galilei
“Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.” (Jan 1, 1-3): W ten sposób rozpoczyna się Ewangelia Jana, w przeciwieństwie do Ewangelii Mateusza i Łukasza, które zaczynają się od narodzin Jezusa, jego , a następnie opisują jego działalność nauczania i uzdrawiania.
Od 2 rozdziału poznajemy różne . Od pierwszego cudu na do w rozdziale 11. Widzimy, jak Jezus Chrystus spotyka Nikodema, itd. Księga ta ukazuje również niewiarę okazywaną przez Żydów, ale za każdym razem Pan Jezus upomina ich i nawołuje, aby uwierzyli.
Rozdział 13 rozpoczyna się bardzo symbolicznym aktem umycia nóg uczniom przez Pana Jezusa, sceną, którą można znaleźć tylko w tej ewangelii. Następnie ma miejsce ostatni posiłek Chrystusa z uczniami, a dalsza część księgi poświęcona jest nauczaniu Jezusa na temat tożsamości Ojca, Syna i Ducha Świętego.
Podobnie jak inni ewangeliści, apostoł Jan kończy swoją księgę, świadcząc o tym, co wydarzyło się przed krzyżem Jezusa, o słowach wypowiedzianych przez i o tym, co wydarzyło się po krzyżu, tj. o zmartwychwstaniu i ukazaniu się Jezusa swoim uczniom.
Spośród autorów Ewangelii jest jedynym, który był obecny od początku do końca ziemskiej służby Jezusa. Najpierw został powołany wraz ze swoim bratem Jakubem, gdy pracowali z ojcem Zebedeuszem jako rybacy. Biblia mówi nam również, że jego matka, Salomea, była kobietą wiary i odwagi, która była również obecna pod krzyżem. Jan został uczniem, a następnie apostołem Jezusa Chrystusa. Napisał ewangelię, która nosi jego imię, trzy listy (1 Jn, 2 Jn i 3 Jn) oraz (te 4 dokumenty znane są jako z tradycji Janowej).
“Jeden z uczniów Jego - ten, którego Jezus miłował - spoczywał na Jego piersi.” (Jan 13, 23). Z tego wersetu widzimy, że Jan był bardzo bliski Jezusowi. W tej Ewangelii Jan przedstawia Jezusa jako Słowo Boże i Boga (J 1, 1-3), jako Baranka Bożego, który gładzi grzech świata (J 1, 29), jako Syna Bożego (J 3, 16). Jezus jest „Ja Jestem”, w którego musimy wierzyć, aby mieć życie wieczne.
Według Daniela Marguerata celem Ewangelii Jana jest restrukturyzacja wiary wierzących, przejście od wiary słabej do wiary ugruntowanej.
“Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” (Jan 14, 6)
“Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.” (Jan 1, 12-13)
“W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu».” (Jan 4, 13-14)
“Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A myśmy uwierzyli i poznali, że Ty jesteś Świętym Boga.»” (Jan 6, 68-69)
“To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.” (Jan 15, 12-13)
(Poznaj inne wersety (z komentarzem) z Ewangelii Jana, takie jak ; , ; ; ; ;; ; ; ; ; ; ; ; )
Skoro Jezus przychodzi, by spotkać się z nami w samym sercu naszego życia, to właśnie poprzez Ewangelie możemy nauczyć się Go lepiej poznawać, by z kolei móc lepiej za Nim podążać. Módl się i rozważaj Ewangelie, codziennie lub w formie rekolekcji online, we własnym tempie, dołączając do jednej ze wspólnot na platformie Hozana.