Historia spotkania Jezusa z Samarytanką, zawarta w Ewangelii według św. Jana, jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej nauczanych fragmentów biblijnych z Nowego Testamentu. Jezus zaskoczył kobietę, udzielając jej lekcji, która skłoniła ją do powrotu do swojej wioski i opowiedzenia o Nim każdemu, kogo spotkała. Ale czego się nauczyła, by stać się tak skuteczną ewangelizatorką? Odkryjmy na nowo bogactwo i głębię ukryte w tych słowach Jezusa.
“5 Przybył więc do miasteczka samarytańskiego, zwanego Sychar, w pobliżu pola, które [niegdyś] dał Jakub synowi swemu, Józefowi.
6 Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około szóstej godziny.
7 Nadeszła [tam] kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!»
8 Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta dla zakupienia żywności.
9 Na to rzekła do Niego Samarytanka: «Jakżeż Ty będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić?» Żydzi bowiem z Samarytanami unikają się nawzajem.
10 Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i [wiedziała], kim jest Ten, kto ci mówi: "Daj Mi się napić" - prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej».
11 Powiedziała do Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej?
12 Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię, z której pił i on sam, i jego synowie i jego bydło?»
13 W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął.
14 Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu».
15 Rzekła do Niego kobieta: «Daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać».
16 A On jej odpowiedział: «Idź, zawołaj swego męża i wróć tutaj!»
17 A kobieta odrzekła Mu na to: «Nie mam męża». Rzekł do niej Jezus: «Dobrze powiedziałaś: Nie mam męża.
18 Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego masz teraz, nie jest twoim mężem. To powiedziałaś zgodnie z prawdą».
19 Rzekła do Niego kobieta: «Panie, widzę, że jesteś prorokiem.
20 Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy czcić Boga».
21 Odpowiedział jej Jezus: «Wierz Mi, kobieto, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca.
22 Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów.
23 Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec.
24 Bóg jest duchem: potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie».
25 Rzekła do Niego kobieta: «Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko».
26 Powiedział do niej Jezus: «Jestem nim Ja, który z tobą mówię».
27 Na to przyszli Jego uczniowie i dziwili się, że rozmawiał z kobietą. Jednakże żaden nie powiedział: «Czego od niej chcesz? - lub: - Czemu z nią rozmawiasz?»
28 Kobieta zaś zostawiła swój dzban i odeszła do miasta. I mówiła tam ludziom:
29 «Pójdźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem?»
30 Wyszli z miasta i szli do Niego.”
Ten fragment uczy nas, że Bóg kocha wszystkie narody świata. Ta kobieta była zaskoczona, ponieważ Jezus okazał jej szacunek; rozmawiał z Samarytanką, gdy żaden Żyd by tego nie zrobił. Jezus nie przyszedł tylko dla jednego narodu, ale dla wszystkich. Nie okazał więc faworyzowania. Jest napisane: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. (Jan 3, 16). Miejmy odwagę wierzyć w miłość Boga do nas i nieśmy tę miłość każdemu, kogo spotykamy.
Czy nadal jesteśmy spragnieni Pana? Tylko ci, którzy chcą pić, przyjdą i wyznają to Jezusowi, otrzymają tę wodę życia. Kiedy ta woda wpływa w nas, staje się źródłem, które zanurza nas w życiu z Bogiem i sprawia, że dokonujemy wielkich rzeczy. Odtąd otrzymujemy naszą siłę, naszą radość i nasz pokój bezpośrednio od Pana. Samarytanka miała kilka związków, ale nigdy nie była spełniona. Pragnęła wiecznej miłości i wszyscy mamy to pragnienie głęboko w sobie. Dlatego Jezus zaprasza nas do picia Jego wody, abyśmy otrzymali Bożą miłość i mogli się nią dzielić.
Oprócz internetowych wspólnot modlitewnych i nowenn, Hozana proponuje różne sposoby odkrywania ewangelii dnia każdego ranka. Niezależnie od tego, czy jest to obraz, nagranie audio czy tekst pisany, przyjdź zaspokoić pragnienie żywą wodą, jaką jest Słowo Boże!