Kazanie na Górze to wielkie nauczanie wygłoszone przez Jezusa do apostołów i wielkiego tłumu na początku Jego służby, krótko po Jego chrzcie w Jordanie. Zostało ono zapisane w ewangelii Mateusza w rozdziałach 5, 6 i 7. Zaczyna się tymi słowami: « Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich tymi słowami »; to kazanie rozpoczyna nauka Jezusa na temat ośmiu Błogosławieństw.
To najdłuższe przemówienie w Nowym Testamencie, wygłoszone przez Jezusa ze szczytu góry z widokiem na Jezioro Tyberiadzkie w Galilei. Jezus zwraca się w nim do swoich uczniów i wielkiego tłumu zebranego, by wysłuchać jego niezwykłego kazania. Jezus wygłosił to wielkie nauczanie na początku swojej publicznej działalności, wkrótce po chrzcie nad brzegiem Jordanu. Kazanie na Górze zostało zapisane przez apostoła i ewangelistę Mateusza w rozdziałach 5, 6 i 7 jego Ewangelii. Ewangelia Łukasza zapisuje to samo kazanie, znane jako „kazanie na równinie” w skróconej wersji (Łk 6, 17-49).
Kazanie na Górze zawiera Błogosławieństwa i Modlitwę Pańską. W tej mowie Jezus objawia ważną misję uczniów: być solą ziemi i światłem świata. Wkrótce potem składa istotne oświadczenie: „Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków: nie przyszedłem znieść, ale wypełnić” (Mt 5,17). W ten sposób Jezus przypomina nam o niezmiennej naturze Dziesięciu Przykazań, które są stałym Boskim Prawem. Kontynuacją Kazania jest szczegółowe wyjaśnienie Dziesięciu Przykazań i ich zastosowania zgodnie z oczekiwaniami Pana. Nauczanie Jezusa podnosi Prawo Mojżeszowe do poziomu doskonałości: „Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5, 48). Celem nauczania Jezusa podczas trzech lat jego publicznej działalności było przywrócenie ludzi do doskonałego praktykowania Prawa Pańskiego.
« Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią. Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą. Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.» (fragment Błogosławieństw, Mt 5, 7-9)
« Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. » (Mt 5, 13)
« Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. » (Mt 5, 14-16)
« Wy zatem tak się módlcie: Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech się święci imię Twoje! Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj; i przebacz nam nasze winy, jak i my przebaczamy tym, którzy przeciw nam zawinili; i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego! » (Mt 6, 9-13)
« Starajcie się naprzód o królestwo i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane. » (Mt 6, 33)
« Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę. bowiem powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni. » (Mt 5, 17-18)
Ewangelie zawierają nauczanie Chrystusa: Słowa Życia Wiecznego. Razem z Hozaną wsłuchajmy się w to Słowo i pozwólmy, by nas przemieniło i odnowiło nasze życie!