“Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach.” (Łk 19, 27). Jak mamy rozumieć ten werset na końcu Przypowieści o minach, opowiedzianej przez Jezusa i opisanej w ewangelii Łukasza, po spotkaniu z Zacheuszem? Odkryj, jak poprzez te słowa Jezus zaprasza nas do zaufania.
“11 Gdy słuchali tych rzeczy, dodał jeszcze przypowieść, dlatego że był blisko Jerozolimy, a oni myśleli, że królestwo Boże zaraz się zjawi.
12 Mówił więc: «Pewien człowiek szlachetnego rodu udał się w kraj daleki, aby uzyskać dla siebie godność królewską i wrócić.
13 Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: "Zarabiajcie nimi, aż wrócę".
14 Ale jego współobywatele nienawidzili go i wysłali za nim poselstwo z oświadczeniem: "Nie chcemy, żeby ten królował nad nami".
15 Gdy po otrzymaniu godności królewskiej wrócił, kazał przywołać do siebie te sługi, którym dał pieniądze, aby się dowiedzieć, co każdy zyskał.
16 Stawił się więc pierwszy i rzekł: "Panie, twoja mina przysporzyła dziesięć min".
17 Odpowiedział mu: "Dobrze, sługo dobry; ponieważ w drobnej rzeczy okazałeś się wierny, sprawuj władzę nad dziesięciu miastami!"
18 Także drugi przyszedł i rzekł: "Panie, twoja mina przyniosła pięć min".
19 Temu też powiedział: "I ty miej władzę nad pięciu miastami!"
20 Następny przyszedł i rzekł: "Panie, tu jest twoja mina, którą trzymałem zawiniętą w chustce.
21 Lękałem się bowiem ciebie, bo jesteś człowiekiem surowym: chcesz brać, czegoś nie położył, i żąć, czegoś nie posiał".
22 Odpowiedział mu: "Według słów twoich sądzę cię, zły sługo! Wiedziałeś, że jestem człowiekiem surowym: chcę brać, gdzie nie położyłem, i żąć, gdziem nie posiał.
23 Czemu więc nie dałeś moich pieniędzy do banku? A ja po powrocie byłbym je z zyskiem odebrał".
24 Do obecnych zaś rzekł: "Odbierzcie mu minę i dajcie temu, który ma dziesięć min".
25 Odpowiedzieli mu: "Panie, ma już dziesięć min".
26 "Powiadam wam: Każdemu, kto ma, będzie dodane; a temu, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma.
27 Tych zaś przeciwników moich, którzy nie chcieli, żebym panował nad nimi, przyprowadźcie tu i pościnajcie w moich oczach"».
28 Po tych słowach ruszył na przedzie, zdążając do Jerozolimy.”
(Biblia Tysiąclecia)
Wszyscy otrzymali to samo, ale nie wszyscy mieli takie samo zaufanie do tego pana. Ostatni sługa pozostaje w relacji nieufności. To właśnie ta nieufność powoduje jego wywłaszczenie. Stopień zaufania, jaki dwaj pierwsi słudzy mieli do pana, zadecyduje o części królestwa, którą pan im powierzy. To nie pan ufa mniej lub bardziej swoim sługom. To jego słudzy mają do niego większe lub mniejsze zaufanie.
Ostatnie słowa pana w przypowieści są gwałtowne. Jezus używa ich, aby rzucić nam wyzwanie dotyczące przemocy, która zwraca się przeciwko tym, którzy chcą działać gwałtownie. Ale to nie Jezus wzywa do tej przemocy, wręcz przeciwnie, ponieważ umierając na krzyżu, prosił o przebaczenie dla tych, którzy chcieli jego śmierci.
Jezus, poprzez swoją ofiarę, pokazuje nam Boże miłosierdzie. Jak możemy nie ufać Panu, który oddaje za nas swoje życie?
Na Hozanie odkryj kilka pięknych nowenn online, aby bardziej zgłębić temat Bożego miłosierdzia i żyć nim na co dzień.