W Biblii znajduje się kilka psalmów poświęconych "proszeniu Boga o przebaczenie". Jednym z najbardziej znanych jest Psalm 51, który księża czasami zachęcają nas do czytania i modlitwy po przyjęciu sakramentu pojednania. W tym artykule przyjrzymy się kilku psalmom o przebaczeniu, a następnie zobaczymy, że modlitwa psalmem, aby prosić Boga o przebaczenie, nie zastępuje sakramentu pojednania.
Mogę wyrazić moją skruchę słowami Psalmu 51 (3-4.5-6a.11-12.14.19) :
Zmiłuj się nade mną, Boże, w swojej łaskawości, w ogromie swego miłosierdzia wymaż moją nieprawość!
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego!
Uznaję bowiem moją nieprawość, a grzech mój jest zawsze przede mną.
Tylko przeciw Tobie zgrzeszyłem i uczyniłem, co złe jest przed Tobą
Odwróć oblicze swe od moich grzechów i wymaż wszystkie moje przewinienia!
Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów w mojej piersi ducha niezwyciężonego!
Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ochoczym!
Moją ofiarą, Boże, duch skruszony, nie gardzisz, Boże, sercem pokornym i skruszonym.
Aby uznać swój grzech, mówię Spowiadam się Bogu lub akt żalu:
Ach żałuję za me złości, jedynie dla Twej miłości. Bądź miłościw mnie grzesznemu, dla Ciebie odpuszczam bliźniemu.
Psalm 25 jest kolejnym psalmem w którym prosimy Boga o przebaczenie, z wersetem 11: «Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, odpuść mój grzech, a jest on wielki.» lub 18 «Spójrz na udrękę moją i na boleść i odpuść mi wszystkie grzechy!»
Odkryj na nowo ten psalm (cyfry wskazują werset):
“1 Ku Tobie, Panie, wznoszę moją duszę,
2 mój Boże, Tobie ufam: niech nie doznam zawodu! Niech moi wrogowie nie triumfują nade mną!
3 Nikt bowiem, kto Tobie ufa, nie doznaje wstydu; doznają wstydu ci, którzy łamią wiarę dla marności.
4 Daj mi poznać drogi Twoje, Panie, i naucz mnie Twoich ścieżek!
5 Prowadź mnie według Twej prawdy i pouczaj, bo Ty jesteś Bóg, mój Zbawca, i w Tobie mam zawsze nadzieję.
6 Wspomnij na miłosierdzie Twe, Panie, na łaski Twoje, co trwają od wieków.
7 Nie wspominaj grzechów mej młodości <ani moich przewin> ale o mnie pamiętaj w Twojej łaskawości ze względu na dobroć Twą, Panie!
8 Pan jest dobry i prawy: dlatego wskazuje drogę grzesznikom;
9 rządzi pokornymi w sprawiedliwości, ubogich uczy swej drogi.
10 Wszystkie ścieżki Pana - to łaskawość i wierność dla tych, co strzegą przymierza i Jego przykazań.
11 Przez wzgląd na Twoje imię, Panie, odpuść mój grzech, a jest on wielki.
12 Kim jest człowiek, co się boi Pana? Takiemu On wskazuje, jaką drogę wybrać.
13 Będzie on przebywał wśród szczęścia, a jego potomstwo posiądzie ziemię.
14 Pan przyjaźnie obcuje z tymi, którzy się Go boją, i powierza im swoje przymierze.
15 Oczy me zawsze zwrócone na Pana, gdyż On sam wydobywa nogi moje z sidła.
16 Wejrzyj na mnie i zmiłuj się nade mną, bo jestem samotny i nieszczęśliwy.
17 Oddal uciski mojego serca, wyrwij mnie z moich udręczeń!
18 Spójrz na udrękę moją i na boleść i odpuść mi wszystkie grzechy!
19 Spójrz na mych nieprzyjaciół: jest ich wielu i gwałtownie mnie nienawidzą.
20 Strzeż mojej duszy i wybaw mnie, bym się nie zawiódł, gdy się uciekam do Ciebie.
21 Niechaj mnie chronią niewinność i prawość, bo w Tobie, Panie, pokładam nadzieję.
22 Boże, wybaw Izraela ze wszystkich jego ucisków!”
(wersja z Biblii Tysiąclecia)
« Grzech mój wyznałem Tobie i nie ukryłem mej winy. Rzekłem: «Wyznaję nieprawość moją wobec Pana», a Tyś darował winę mego grzechu » (Psalm 32,5)
« Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, o Panie, słuchaj głosu mego! Nakłoń swoich uszu ku głośnemu błaganiu mojemu! Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, Panie, któż się ostoi? Ale Ty udzielasz przebaczenia, aby Cię otaczano bojaźnią. » (Psalm 130, 1-4)
« Ty bowiem, Panie, jesteś dobry i pełen przebaczenia, pełen łaskawości dla wszystkich, którzy Cię wzywają. Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją i zważ na głos mojej prośby! » (Psalm 86,5-6)
Odmawianie i/lub rozważanie psalmu, aby prosić Boga o przebaczenie, nie zastępuje sakramentu pojednania. Katechizm Kościoła Katolickiego, numery od 1422 do 1498, zawiera cały rozdział poświęcony sakramentowi pokuty i pojednania.
Warto zwrócić uwagę na następujące paragrafy:
1457 : « Zgodnie z przykazaniem kościelnym: "Każdy wierny, po osiągnięciu wieku rozeznania, obowiązany jest przynajmniej raz w roku wyznać wiernie wszystkie swoje grzechy ciężkie". Ten, kto ma świadomość popełnienia grzechu śmiertelnego, nie powinien przyjmować Komunii świętej, nawet jeśli przeżywa wielką skruchę, bez uzyskania wcześniej rozgrzeszenia sakramentalnego, chyba że ma ważny motyw przyjęcia Komunii, a nie ma możliwości przystąpienia do spowiedzi. Dzieci powinny przystąpić do sakramentu pokuty przed przyjęciem po raz pierwszy Komunii świętej ».
1458 : « Wyznawanie codziennych win (grzechów powszednich) nie jest ściśle konieczne, niemniej jest przez Kościół gorąco zalecane. Istotnie, regularne spowiadanie się z grzechów powszednich pomaga nam kształtować sumienie, walczyć ze złymi skłonnościami, poddawać się leczącej mocy Chrystusa i postępować w życiu Ducha.…».
1495 : « Tylko kapłani, którzy zostali upoważnieni przez władzę kościelną do spowiadania, mogą przebaczać grzechy w imieniu Chrystusa. »
1497 : « Indywidualna i integralna spowiedź z grzechów ciężkich oraz rozgrzeszenie stanowią jedyny zwyczajny sposób pojednania się z Bogiem i Kościołem. ».
Wraz z Hozaną wzmocnijmy naszą wiarę i prośmy Ducha Świętego o łaskę skruszonego serca!